Ocena:
„Ostatni człowiek” Mary Shelley to przemyślana i emocjonalna eksploracja samotności i ludzkiej kondycji osadzona w dystopijnej przyszłości. Chociaż książka ta prezentuje bogaty, poetycki język i głębokie filozoficzne spostrzeżenia na temat towarzystwa i przetrwania, wielu czytelników uważa, że jej rozwlekły styl i powolne tempo stanowią wyzwanie. Narracja wplata osobiste zmagania w tło społecznego upadku, ale niektórzy krytykują ją za brak rozwoju historii i emocjonalnego zaangażowania w bohaterów.
Zalety:⬤ Bogaty, poetycki język, który urzeka niektórych czytelników.
⬤ Głębokie filozoficzne tematy dotyczące samotności, towarzystwa i ludzkiej kondycji.
⬤ Pionierskie dzieło w gatunku dystopii, mające wpływ na późniejsze narracje.
⬤ Wciągająca emocjonalna podróż przedstawiona poprzez zmagania głównego bohatera.
⬤ Rozwlekły i kwiecisty styl pisania, który może być nużący.
⬤ Powolne tempo i brak rozwoju fabuły prowadzą do braku zaangażowania.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że nie zapewnia ona przyszłościowej wizji przyszłości.
⬤ Myląca struktura narracji z przestarzałym obrazem przyszłego świata.
(na podstawie 166 opinii czytelników)
The Last Man
Mary Shelley stworzyła nowoczesną fantastykę naukową swoim klasycznym Frankensteinem z 1816 roku.
Dekadę później zainaugurowała podgatunek postapokaliptycznej sf mniej chwalonym i mniej znanym The Last Man. Shelley wykorzystała w tej książce motyw znalezionego rękopisu, twierdząc, że odkryła serię pozornie powiązanych ze sobą opowiadań na różnych stronach w Jaskini Sybilli w Kumie i połączyła je w to pierwotnie trzytomowe dzieło.
Historia opowiedziana tutaj, w odległej przyszłości (koniec XXI wieku), jest powiązana.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)