Ostatni człowiek

Opinie czytelników

Ostatni człowiek, napisany przez Mary Shelley, wywołuje mieszane reakcje wśród czytelników. Podczas gdy niektórzy doceniają jej głęboką tematykę i rozwój postaci, inni uważają ją za powolną i nużącą. Książka odzwierciedla talent literacki Shelley, ale może nie zadowolić czytelników oczekujących szybkiej narracji inspirowanej konwencjami gatunkowymi współczesnej fikcji apokaliptycznej.

⬤ Silny rozwój postaci i emocjonalna głębia.
⬤ Uznawana za pionierską powieść apokaliptyczną.
⬤ Bogaty styl narracji, ukazujący literacki geniusz Shelleya.
⬤ Angażujące wątki alegoryczne odzwierciedlające społeczeństwo i kulturę.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za trzymającą w napięciu i odzwierciedlającą rzeczywiste zmiany.

⬤ Powolne tempo z wieloma retorycznymi dygresjami, które mogą być nużące.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za nudną i nie tak wciągającą jak *Frankenstein* Shelleya.
⬤ Historyczno-literacki styl może nie przypaść do gustu współczesnym czytelnikom.
⬤ Problemy ze słabym formatowaniem i małą czcionką w niektórych dostępnych wydaniach.
⬤ Brak oczekiwanych elementów sci-fi, co może rozczarować tych, którzy szukają bardziej konwencjonalnej apokaliptycznej narracji.

(na podstawie 40 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Man

Zawartość książki:

Ze wstępem i przypisami dr Pameli Bickley, The Godolphin and Latymer School, dawniej Royal Holloway, University of London.

Ostatni człowiek to apokaliptyczna fantazja Mary Shelley o końcu ludzkiej cywilizacji. Rozgrywająca się pod koniec XXI wieku powieść przedstawia ponurą i pesymistyczną wizję ludzkości stojącej w obliczu nieuchronnej zagłady. W futurystyczny wątek Mary Shelley wplata wyidealizowane portrety Shelley i Byrona, odrzucając jednocześnie romantyzm i jego wiarę w sztukę i naturę.

Mary Wollstonecraft Shelley (1797-1851) była jedyną córką Mary Wollstonecraft, autorki Vindication of the Rights of Woman, i radykalnego filozofa Williama Godwina. Jej matka zmarła dziesięć dni po jej narodzinach, a małe dziecko kształciło się poprzez kontakt z intelektualnym kręgiem ojca i własne lektury. Poznała Percy'ego Bysshe Shelleya w 1812 roku; uciekli w lipcu 1814 roku. Latem 1816 roku rozpoczęła swoją pierwszą i najsłynniejszą powieść Frankenstein. Trójka jej dzieci zmarła we wczesnym dzieciństwie, a w 1822 roku jej mąż utonął. Mary wróciła do Anglii z pozostałym przy życiu synem i pisała powieści, opowiadania i relacje z podróży; była pierwszą redaktorką poezji i wierszy P. B. Shelleya.