Ocena:
„Ostatni człowiek” Mary Shelley to złożona powieść, która porusza tematy izolacji, towarzystwa i kondycji ludzkiej w dystopijnej scenerii. Podczas gdy wielu czytelników docenia głębię prozy i emocjonalną głębię historii, inni uważają, że język jest kwiecisty, a tempo powolne, co prowadzi do mieszanych recenzji na temat narracji i jej stylu literackiego.
Zalety:⬤ Bogaty, poetycki język i żywe obrazy, które wywołują silne emocje.
⬤ Głębokie filozoficzne spostrzeżenia dotyczące towarzystwa i więzi międzyludzkich, zmuszające czytelnika do zastanowienia się nad egzystencjalnymi pytaniami.
⬤ Unikalne spojrzenie na gatunek apokaliptyczny, będące jednym z pierwszych przykładów literatury dystopijnej.
⬤ Urzekający rozwój postaci i emocjonalna głębia, szczególnie podczas podróży bohatera przez stratę i rozpacz.
⬤ Narracja jest często postrzegana jako rozwlekła i nadmiernie kwiecista, co czyni ją nużącą dla niektórych czytelników.
⬤ Tempo jest powolne, szczególnie w środkowych fragmentach, co może powodować brak zaangażowania.
⬤ Niektóre aspekty fabuły i scenerii wydają się przestarzałe i brakuje im przyszłościowej wizji, zwłaszcza jeśli chodzi o postęp technologiczny.
⬤ Kilku czytelników uznało wydanie za słabo zredagowane, z licznymi błędami rozpraszającymi wrażenia z lektury.
(na podstawie 166 opinii czytelników)
The Last Man
Potem pojawił się wirus i sprawił, że świat też stał się inny.
Mary Shelley jest najbardziej znana jako autorka gotyckiej powieści Frankenstein. Ostatni człowiek to apokaliptyczna powieść science fiction.
Lionel Verney jest ostatnim żywym człowiekiem na Ziemi po tym, jak drapieżna plaga towarzyszy nagłym, złym zmianom klimatycznym i niekończącym się konfliktom zbrojnym pod koniec XXI wieku.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)