Ostatni człowiek

Opinie czytelników

„Ostatni człowiek” Mary Shelley to złożona powieść, często doceniana za emocjonalną głębię i filozoficzne tematy dotyczące więzi międzyludzkich i samotności w obliczu apokaliptycznej rozpaczy. Podczas gdy niektórzy czytelnicy są urzeczeni bogatą prozą i przejmującą podróżą głównego bohatera Lionela Verneya, inni postrzegają pisanie jako zbyt rozwlekłe i nużące, co prowadzi do mieszanego odbioru.

⬤ Emocjonalnie sugestywna z głębokimi filozoficznymi spostrzeżeniami na temat towarzystwa i ludzkich doświadczeń.
⬤ Bogata i żywa proza, która tworzy silne obrazy i angażuje wyobraźnię czytelnika.
⬤ Innowacyjna jak na swoje czasy, jako wczesna dystopijna opowieść eksplorująca tematy przetrwania i straty.
⬤ Wielu czytelników uznało tę historię za fascynującą i satysfakcjonującą po jej ukończeniu, z tematami, które rezonują ze współczesnymi koncepcjami samotności.

⬤ Narracja jest często krytykowana jako zbyt długa, rozwlekła i meandrująca, a wielu uważa, że brakuje jej znaczącego rozwoju fabuły.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że wiktoriański język stanowi wyzwanie, a tempo jest powolne, przez co czasami lektura jest nużąca.
⬤ Istnieją obawy dotyczące braku przewidywania w odniesieniu do postępu technologicznego podczas przedstawiania scenariusza przyszłości.
⬤ Wiele wydań dostępnych na rynku zostało opisanych jako źle sformatowane lub zredagowane, co prowadzi do frustracji.

(na podstawie 166 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Man

Zawartość książki:

The Last Man to apokaliptyczna, dystopijna powieść science fiction autorstwa Mary Shelley, która po raz pierwszy została opublikowana w 1826 roku. Książka opisuje przyszłą Ziemię pod koniec XXI wieku, spustoszoną przez nieznaną pandemię, która szybko ogarnia cały świat.

Zawiera również dyskusję na temat angielskiej kultury jako republiki, a Mary Shelley uczestniczy w posiedzeniach Izby Gmin, aby uzyskać wgląd w rządowy system polityczny epoki romantyzmu. W powieści dedykuje ją swojemu mężowi, Percy'emu Bysshe Shelleyowi, który utonął w katastrofie statku cztery lata przed publikacją książki. Jest ona również dedykowana jej drogiemu przyjacielowi Lordowi Byronowi, który uwielbiał greckie wyspy, które ostatecznie stały się miejscem jego śmierci dwa lata wcześniej.

The Last Man został w tym czasie poważnie stłumiony. Dopiero w latach 60.

powieść powróciła do opinii publicznej jako dzieło fikcji, a nie proroctwo. Ostatni człowiek jest pierwszą opublikowaną powieścią dystopijną, ale wśród krytyków literackich toczy się debata, czy Ostatni człowiek może być klasyfikowany jako powieść dystopijna, ponieważ wyklucza polityczne tematy represji i totalitaryzmu powieści z późniejszych okresów, takich jak Dziewiętnaście osiemdziesiąt cztery Orwella lub Nowy wspaniały świat Huxleya.

(wikipedia.org)