Osoba ludzka

Opinie czytelników

Książka Davida Braine'a stanowi rygorystyczną i kompleksową krytykę współczesnych stanowisk w filozofii umysłu, teorii działania i dziedzinach pokrewnych, opowiadając się za perspektywą neoarystotelesowską. Przedstawia holistyczny pogląd na ludzką naturę, podkreślając jedność osoby i znaczenie sprawczości nad przyczynowością zdarzeń.

Książka jest chwalona za dokładność i rygorystyczną argumentację, oferując potężną krytykę materializmu, dualizmu i antyrealizmu. Neoarystotelesowskie podejście Braine'a jest podkreślane ze względu na jego filozoficzną logikę, a wiele rozdziałów wyróżnia się jako doskonałe samodzielne części. Praca jest odpowiednia dla kursów na poziomie magisterskim i przedstawia dobroczynny pogląd na przeciwstawne argumenty.

Książka jest uważana za zbyt zaawansowaną dla studentów studiów licencjackich, co może ograniczać jej dostępność. Niektórzy czytelnicy mogą uznać złożoność idei za wyzwanie i może ona nie rezonować z tymi, którzy nie są zaznajomieni ze współczesnym krajobrazem filozofii analitycznej.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Human Person

Zawartość książki:

Praca filozoficzna, która odnosi się do zasadności pytania: Czym jest dla człowieka bycie zwierzęciem, a dla tego zwierzęcia bycie duchem? Braine argumentuje, że perspektywy materializmu i dualizmu są różnymi odlewami tej samej wadliwej formy i oferuje holistyczną alternatywę.

Braine argumentuje dalej, że percepcja jest nierozerwalnie związana z zachowaniem i że ludzka skłonność do tworzenia języka oddziela nas od innych zwierząt. Kończąc dyskusję na temat znaczenia śmierci, jest to bogaty i pełen pasji filozoficzny argument na rzecz człowieka jako zwierzęcia i duszy.

David Braine (1940-2017) kształcił się w Magdalen College w Oksfordzie. W latach 1965-89 był wykładowcą na Wydziale Filozofii Uniwersytetu w Aberdeen. W latach 1982-1988 otrzymał stypendium Gifforda.

W wyniku komplikacji po urazie kręgosłupa w 1977 r. przeszedł na emeryturę medyczną w 1989 r., zostając honorowym wykładowcą w latach 1989-2002 i honorowym pracownikiem naukowym w 2002 r.