Ośmiu europocentrycznych historyków

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają krytyczne spojrzenie J.M. Blauta na europocentryzm w historii poprzez jego analizę wpływowych historyków. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jego spostrzeżenia i krytykę tradycyjnych narracji historycznych, inni uważają jego argumenty za problematyczne lub pozbawione głębi. Książka wywołuje szereg reakcji, od silnego poparcia dla krytyki europocentrycznych poglądów po sceptycyzm wobec metodologii i wniosków Blauta.

⬤ Zawiera użyteczną i inspirującą krytykę europocentryzmu w historii.
⬤ Krytyka Blauta jest opisywana jako silna i doskonała, szczególnie w dekonstrukcji konserwatywnych, proimperialistycznych argumentów.
⬤ Jest to stymulująca lektura, która zachęca do krytycznego myślenia o współczesnych poglądach historycznych.
⬤ Książka jest dobrze zorganizowana i zwięźle krytykuje różnych europocentrycznych historyków.

⬤ Metodologia Blauta jest kwestionowana, a niektórzy twierdzą, że jego krytyce brakuje głębi i nie udaje mu się przekonująco obalić wielu argumentów.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że jego argumenty są pełne błędnych opisów i problematycznego rozumowania, szczególnie w odniesieniu do jego krytyki innych historyków, takich jak Jared Diamond.
⬤ Książka jest opisywana jako polemiczna, służąca głównie do ujawniania wad, a nie dostarczania solidnych alternatywnych ram.
⬤ Krytycy sugerują, że brak formalnego wykształcenia historycznego Blauta podważa jego autorytet w tej dziedzinie.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Eight Eurocentric Historians

Zawartość książki:

Niniejszy tom analizuje i krytykuje prace zróżnicowanej grupy europocentrycznych historyków, którzy silnie ukształtowali nasze rozumienie historii świata. Opierając się na fundamentach położonych w swojej poprzedniej książce, The Colonizer's Model of the World, która dostarczyła systematycznego przeglądu natury i ewolucji europocentryzmu, Blaut skupia się dogłębnie na Maxie Weberze, Lynnie White, Jr, Robercie Brennerze, Ericu L.

Jonesie, Michaelu Mannie, Johnie A. Hallu, Jaredzie Diamondzie i Davidzie Landesie.

Rola każdego z tych myślicieli w generowaniu kolonialistycznego rozumienia historii została opisana, a błędne założenia leżące u podstaw ich argumentów zostały ujawnione. Pracując nad alternatywnym rozumieniem źródeł nowoczesności, ta jasno napisana książka dostarcza bezcennych spostrzeżeń i narzędzi dla studentów i badaczy historii, geografii, socjologii, antropologii i postkolonializmu.