Ocena:
Recenzje „Opowieści Pata Hobby'ego” autorstwa F. Scotta Fitzgeralda prezentują mieszane spojrzenie na to dzieło, przedstawiając je jako odzwierciedlenie późniejszych zmagań autora i krytyki hollywoodzkiego systemu. Opowiadania, w których pojawia się postać Pata Hobby'ego, stanowią zarówno humorystyczny, jak i smutny komentarz na temat niegdyś odnoszącego sukcesy scenarzysty, obecnie zredukowanego do głębi hollywoodzkiej hierarchii społecznej. Choć niektórzy czytelnicy doceniają dowcip i wiarygodność tych opowiadań, inni uważają, że nie dorównują one najlepszym dziełom Fitzgeralda, określając zbiór jako drugorzędny.
Zalety:⬤ Zawiera ostre obserwacje i humor na temat życia w Hollywood.
⬤ Oferuje wgląd w osobiste zmagania i transformację Fitzgeralda podczas burzliwego okresu.
⬤ Niektóre historie są nadal powiązane i zabawne, pokazując dowcip i satyryczny styl Fitzgeralda.
⬤ Zapewnia wgląd w rozczarowanie niegdyś odnoszącego sukcesy pisarza, pozwalając na eksplorację tematów takich jak ambicja i porażka.
⬤ Wielu czytelników uważa, że opowiadania nie są najlepszym dziełem Fitzgeralda, pozbawionym błyskotliwości jego wcześniejszych powieści.
⬤ Krytycy opisują głównego bohatera Pata Hobby'ego jako nieatrakcyjnego i użalającego się nad sobą.
⬤ Niektórzy uważają, że humor jest złośliwy, a pisarstwo odzwierciedla spadek zdolności Fitzgeralda.
⬤ Opowiadania są postrzegane przez niektórych jako niezapomniane i pozbawione żywotności wcześniejszych dzieł Fitzgeralda.
(na podstawie 26 opinii czytelników)
The Pat Hobby Stories
The Pat Hobby Stories to zbiór 17 komediowych opowiadań napisanych przez F. Scotta Fitzgeralda.
Po raz pierwszy ukazały się w magazynie Esquire między styczniem 1940 a majem 1941 roku, ale w 1962 roku zostały zebrane w jedną książkę i opublikowane pośmiertnie. Pat Hobby to niegdyś odnoszący sukcesy scenarzysta w Hollywood, ale teraz alkoholik i spłukany, który spędza czas kręcąc się po studiu w nadziei na pracę. Historie zazwyczaj obracają się wokół jego planu zarobienia pieniędzy lub chwały w jakiś sposób, ale zwykle kończą się dalszym upokorzeniem.
We wstępie do książki czytamy, że "choć byłoby niesprawiedliwe oceniać tę książkę jako powieść, byłoby mniej niż sprawiedliwe uważać ją za cokolwiek innego niż pełnometrażowy portret. Fitzgerald pracował nad nią jako taką i chciałby, aby została zaprezentowana w formie książki po jej pierwotnej publikacji w czasopiśmie.
Uważał ją za komedię. ".
