Opowieść starych żon

Opinie czytelników

Książka opowiada o życiu dwóch sióstr, badając ich odrębne ścieżki i dynamikę społeczną epoki wiktoriańskiej. Jest chwalona za bogatą narrację i głęboki wgląd w ludzkość, pomimo pewnej krytyki dotyczącej jej długości i jakości druku.

Pisanie jest chwalone za piękno i głębię, uchwycenie złożoności ludzkiego doświadczenia i silny rozwój postaci. Czytelnicy doceniają humor i wzruszające momenty, a także kontekst historyczny dotyczący życia pod koniec XIX i na początku XX wieku. Książka dobrze trafia do fanów klasycznej literatury i jest postrzegana zarówno jako wciągająca, jak i poruszająca.

Niektórzy czytelnicy uważają części narracji za powolne lub nudne, a jakość druku została skrytykowana za mikroskopijną, co utrudnia czytanie. Tempo akcji może nie przypaść do gustu każdemu, zwłaszcza w dzisiejszym, pędzącym świecie.

(na podstawie 201 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Old Wives' Tale

Zawartość książki:

The Old Wives' Tale to powieść autorstwa Arnolda Bennetta, opublikowana po raz pierwszy w 1908 roku. Opowiada o życiu dwóch bardzo różnych sióstr, Constance i Sophii Baines, śledząc ich historie od młodości, pracy w sklepie ich matki, aż do starości. Obejmuje ona okres około 70 lat, od mniej więcej 1840 do 1905 roku, a jej akcja rozgrywa się w Burslem i Paryżu. Powszechnie uważa się ją za jedno z najlepszych dzieł Bennetta.

Początkowo Bennett został zainspirowany do napisania książki przez przypadkowe spotkanie w paryskiej restauracji. We wstępie do książki mówi.

... stara kobieta weszła do restauracji na obiad. Była gruba, bezkształtna, brzydka i groteskowa. Miała śmieszny głos i śmieszne gesty. Łatwo było zauważyć, że mieszkała sama i że w ciągu długich lat rozwinęła ten rodzaj osobliwości, który wywołuje śmiech wśród bezmyślnych.

I.

Zastanawiałem się nad groteskowym obiadem: "Ta kobieta była kiedyś młoda, szczupła, być może piękna.

Z pewnością wolna od tych śmiesznych manier. Bardzo prawdopodobne, że jest nieświadoma swoich osobliwości. Jej przypadek to tragedia. Z historii kobiety takiej jak ona można by zrobić przejmującą powieść". Każda tęga, starzejąca się kobieta nie jest groteskowa - daleko jej do tego - ale istnieje niezwykły patos w samym fakcie, że każda tęga, starzejąca się kobieta była kiedyś młodą dziewczyną z niepowtarzalnym urokiem młodości w jej formie, ruchach i umyśle. A fakt, że zmiana z młodej dziewczyny w tęgą starzejącą się kobietę składa się z nieskończonej liczby nieskończenie małych zmian, z których każda jest przez nią niedostrzegana, tylko potęguje patos.

Bennett znalazł również inspirację w powieści Maupassanta Une Vie. (wikipedia.org)