Opowieść o Wołdze

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, niektórzy czytelnicy docenili jej kreatywność i głęboką eksplorację języka i charakteru, podczas gdy inni uznali ją za chaotyczną, irytującą lub zbyt długą. Książka przeplata elementy historyczne z realizmem magicznym, co prowadzi do różnych reakcji czytelników na jej wykonanie i ogólną atrakcyjność.

⬤ Kreatywne opowiadanie historii z unikalnym spojrzeniem na niemieckie doświadczenia w Rosji
⬤ silny rozwój postaci, szczególnie Jacoba Bacha
⬤ dobrze skonstruowana narracja z wyraźnymi „porami roku”
⬤ piękne pisarstwo z bogatymi opisami przyrody
⬤ interesująca eksploracja języka i jego znaczenia w kontekście wydarzeń historycznych.

⬤ chaotyczna narracja, którą niektórzy uznali za niezręczną lub trudną do śledzenia
⬤ zawiera elementy fantasy, które mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom
⬤ problemy z tempem, przy czym niektórzy uważali, że książka stała się nudna lub zbyt długa
⬤ niektórzy czytelnicy wyrazili frustrację stylem pisania.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Volga Tale

Zawartość książki:

Uznana za najlepszą książkę zagraniczną 2021 roku we Francji.

Finalista nagrody Prix Mdicis 2021.

Nominacja do Europejskiej Nagrody Literackiej 2021.

Wołga, najdłuższa rzeka w Europie, dzieli kontynent na dwie części. Z jednej strony świat tradycji i Historii przez duże H; to świat, który w pierwszych latach XX wieku zostanie wywrócony do góry nogami przez rewolucję i bunt. Z drugiej strony jest świat, który zna niewielu. Kraina kwitnących jabłoni, krosien, które nigdy się nie kończą, świąt i uroczystości. Dwa światy, które nie mogłyby być bardziej od siebie oddalone, dopóki Jakob Bach nie zostaje zatrudniony przez Udo Grimma, aby udzielać lekcji córce Grimma, Klarze. Miłość, która rodzi się między Jakobem i Klarą, przyniesie niewyobrażalne konsekwencje. Wydaleni z Gnadenthal, gdy ich romans zostaje odkryty, osiedlają się w odosobnionej wiosce ukrytej głęboko w lesie, by wieść spokojne życie. Ale po tragicznym epizodzie Jacob, psychicznie pokiereszowany i milczący, jest zmuszony samotnie wychowywać swoją córeczkę Anche. Bajki, które wymyśla i przelewa na papier, starając się nawiązać więź z córką, stają się powszechnie znane i stopniowo życie w niemieckich koloniach wzdłuż Wołgi zaczyna przypominać historie stworzone przez Bacha.

W XVIII wieku rosyjska cesarzowa Katarzyna Wielka zaprosiła Europejczyków do imigracji i zostania obywatelami Rosji oraz uprawiania rosyjskich ziem, zachowując przy tym swój język i kulturę. Osadnicy pochodzili głównie z Niemiec, a po rewolucji rosyjskiej powstała Niemiecka Republika Radziecka Wołgi, która przetrwała do 1941 roku, kiedy to została zniesiona po inwazji Niemców na region. We wrześniu 1941 r. wszyscy Niemcy znad Wołgi zostali deportowani. Liczba zesłanych na Syberię i do Kazachstanu wyniosła około 500 000.

Życie Jacoba Bacha odzwierciedla i zapowiada życie jego rodzinnej kolonii, Gnadenthal, w tej rozległej epopei osobistej tragedii i wytrwałości. Opowiadając poruszającą historię rodzinną, Yakhina opowiada również historię ludu, republiki, narodu. Oto historia, która zaczyna się w ciszy, płynie i rośnie potężnie, przekracza przestrzeń i czas, jak sama rzeka Wołga.