Opowieść o wannie (Esprios Classics)

Opinie czytelników

Recenzje „The Tale of the Tub” Jonathana Swifta prezentują złożony pogląd na książkę, podkreślając jej wymagającą prozę i bogatą satyrę na religijne i literackie normy tamtych czasów. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej głębię i dowcip, inni uważają ją za kłopotliwą i trudną do naśladowania, wymagającą dodatkowego komentarza, aby zrozumieć jej niuanse.

⬤ Bogata, wymagająca proza, która ujawnia nowe spostrzeżenia przy każdym czytaniu.
⬤ Błyskotliwa satyra krytykująca różne formy chrześcijaństwa i stan pisarstwa w XVIII wieku.
⬤ Wciągająca alegoria i humor, które rezonują z czytelnikami ceniącymi głęboką literaturę.
⬤ Książka jest znaczącym dziełem w kanonie literatury angielskiej, zasługującym na swój status wśród klasyków.

⬤ Zagmatwana i trudna w odbiorze, ze złożonymi dygresjami, które mogą dezorientować współczesnych czytelników.
⬤ Długa i momentami nużąca, przez co trudno się w nią zaangażować.
⬤ Wymaga obszernego słownictwa i zrozumienia kontekstu historycznego, co może utrudniać czerpanie przyjemności z lektury.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że satyra nie ma głębi lub zawiera przestarzałe elementy, które nie są dobrze przetłumaczone.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Tale of a Tub (Esprios Classics)

Zawartość książki:

A Tale of a Tub została napisana dla Powszechnej Poprawy Ludzkości. Było to pierwsze duże dzieło napisane przez Jonathana Swifta, prawdopodobnie jego najtrudniejsza satyra i być może jego najbardziej mistrzowska.

Opowieść jest parodią prozy podzieloną na części, z których każda zagłębia się w moralność i etykę Anglików. Skomponowana w latach 1694-1697, została ostatecznie opublikowana w 1704 roku.

Satyra na kościoły rzymskokatolicki i anglikański oraz angielskich odszczepieńców, została słynnie zaatakowana za profanację i niereligijność, począwszy od Williama Wottona, który napisał, że Opowieść uczyniła grę z "Boga i religii, prawdy i moralnej uczciwości, nauki i przemysłu", aby pokazać "u podstaw (autora) pogardliwą opinię o każdej rzeczy, która nazywa się chrześcijaństwem". Dzieło to było nadal uważane za atak na religię aż do XIX wieku.