Oryginalny tytuł:
Gaslight Opera
Zawartość książki:
Nowy zbiór poezji Gary'ego Percesepe "Gaslight Opera" jest zakotwiczony w długim pantoumie skomponowanym na cześć poety Marka Stranda, któremu utwór jest dedykowany. "Waltz du Temps Perdu" to taniec śmierci, wrak statku państwowego i wejście do tego, co Mark Strand nazwał "Wielką Salą Balową Nowej Wieczności".
Percesepe zręcznie wykorzystuje wiersze prozą i inne tradycyjne formy poetyckie, aby obserwować i komentować obecną nierzeczywistość. Wiersze te niepokoją, zniekształcają i ostatecznie zachwycają. Chociaż większość wierszy w Gaslight Opera została napisana przed globalną pandemią, która rozpoczęła się w 2020 roku, wydają się one przewidywać to, co nadchodzi: stratę, żal, rozpacz i udręczoną śmierć wraz z komicznymi gestami oporu przechylającymi się na absurd naszej wspólnej sytuacji. Te nieco maniakalne, a nawet szalone wiersze prozą wkrótce ustępują miejsca środkowej części obserwowanego żalu - cichego "oka" burzy. Trzy villanelle pomagają zaznaczyć przejście do powrotu do grzmotów i zejścia z klifu, przesuwającej się logiki surrealistycznego eliptycznego montażu z refleksjami na temat czasu i pamięci - czasu trwale niesprawnego, jak widać w Gaslight Opera w takich wierszach jak "The New Year" i "Captain Ahab Surveys the Damage Done at the Press Conference", celowo pomijając wskazówki i wprowadzając niejasne powiązania (szparagi i encyklopedie, Moby Dick i prezydent).
Baudelaire powiedział, że poemat prozą jest zasadniczo liryczny i wyraża stany wewnętrzne, odzwierciedlając "liryczne impulsy duszy, falowanie zadumy, kpiny sumienia". To całkiem niezły opis tego, co dzieje się w Gaslight Opera.
Afirmujące życie akty inwencji... Wędrówka przez świat, który w większości rozpoznajemy, uczyniona błyskotliwą i zaskakującą dzięki dobrze dobranemu językowi. Wiersze tworzą system wierzeń, który chcemy przyjąć, i sprawiają, że czytelnik oklaskuje uduchowionego pisarza, który przerabia wszechświat dla naszej przyjemności. Maxine Chernoff.
