Ojciec chrzestny biznesu muzycznego: Morris Levy

Opinie czytelników

Książka oferuje kompleksową biografię Morrisa Levy'ego, ważnej, ale kontrowersyjnej postaci w amerykańskim przemyśle muzycznym. Bada jego złożone relacje z artystami, jego powiązania z przestępczością zorganizowaną i jego wpływ na różne gatunki muzyczne. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za dobrze zbadaną i wciągającą, krytycy podkreślają brak nowych spostrzeżeń i nadmiar szczegółów, które mogą umniejszać przyjemność z czytania.

⬤ Dobrze zbadana i wciągająca narracja
⬤ wyjątkowe szczegóły dotyczące życia Morrisa Levy'ego i jego wpływu na przemysł muzyczny
⬤ przyjazny dla czytelnika i przystępny język
⬤ pouczające spojrzenie na zaangażowanie mafii w muzykę
⬤ dobra dla osób niezaznajomionych z historią rocka i jazzu.

⬤ Zawiera wiele wcześniej opublikowanych informacji
⬤ kilka drobnych nieścisłości
⬤ fragmenty mogą wydawać się zbyt szczegółowe i długie
⬤ nie wszyscy czytelnicy docenią postać Levy'ego
⬤ brakuje głębi w odkrywaniu życia osobistego Levy'ego.

(na podstawie 34 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Godfather of the Music Business: Morris Levy

Zawartość książki:

Nagrody Stowarzyszenia Kolekcji Nagranych Dźwięków za doskonałość

Best Historical Research in Record Labels - Najlepsza historia (2017).

Ta biografia opowiada historię jednej z najbardziej znanych postaci w historii muzyki popularnej, Morrisa Levy'ego (1927-1990). W wieku dziewiętnastu lat był współzałożycielem klubu nocnego Birdland w Hell's Kitchen, który stał się domem dla nowego stylu muzycznego, bebopu. Levy prowadził jeden z pierwszych zintegrowanych klubów na Broadwayu i pomógł zbudować kariery Dizzy'ego Gillespiego i Buda Powella, a przede wszystkim pomógł w ponownym pojawieniu się Counta Basiego. W 1957 roku założył wytwórnię płytową Roulette Records. W Roulette występowało wielu znaczących artystów jazzowych, którzy grali w Birdland, ale także zdobywali największe przeboje popowe z takimi zespołami jak Buddy Knox, Frankie Lymon and the Teenagers, Joey Dee and the Starliters, a w połowie lat 60-tych Tommy James.

Historie obfitują w groźby Levy'ego wobec artystów, autorów piosenek i producentów, czasami tylko dla sportu, innym razem po to, by mógł dalej budować swoje imperium. Po drodze Levy przyciągnął "inwestorów" powiązanych z mafią, w tym Dominica Ciaffone (alias "Swats" Mulligan), Tommy'ego Eboli i najbardziej znanego z nich wszystkich, Vincenta Gigante. Gigante rzekomo posiadał duże udziały w firmach Levy'ego zajmujących się nagrywaniem i sprzedażą detaliczną.

Począwszy od późnych lat 50-tych, FBI i IRS prowadziły dochodzenie w sprawie Levy'ego, ale nie udało im się nic wskórać aż do wczesnych lat 80-tych, kiedy to Levy nierozsądnie zaangażował się w transakcję sprzedaży zaległych nagrań drobnemu sprzedawcy, Johnowi LaMonte. Wraz z partnerami z mafii, Levy próbował zmusić LaMonte'a do zapłaty za cztery miliony zaległych akt. Gdy FBI potajemnie podsłuchiwało LaMonte'a w ramach niepowiązanego śledztwa, a agenci dowiedzieli się o transakcji, śledczy z powodzeniem oskarżyli Levy'ego o wymuszenie. Skazany w 1988 roku, Levy nie dożył kary więzienia. Zachorował na raka i zmarł, gdy jego ostatnie apelacje zostały wyczerpane. Jednakże, nawet gdyby żył, marka Levy'ego była skutecznie zniszczona. Korporacyjna własność wytwórni płytowych skazała na zagładę większość niezależnych w branży, kończąc czasy, w których bystry, choć bezwzględny hustler mógł utorować sobie drogę na szczyt.