Ogród ziemskich ciał

Opinie czytelników

Książka ma powolny początek i porusza tematy żałoby, rodziny i tożsamości poprzez postać Marianne, która doświadcza osobistej straty i niezwykłych zmian w swoim życiu. Podczas gdy niektórzy czytelnicy znaleźli głębokie powiązania i satysfakcjonujące elementy w tej historii, inni czuli się odłączeni i sfrustrowani jej wykonaniem, szczególnie w odniesieniu do doświadczeń postaci i tempa.

Wciągający styl pisania, szczególnie w kulminacyjnych momentach. Eksploracja żałoby i PTSD rezonuje z niektórymi czytelnikami, zapewniając surowy portret. Atmosfera ośrodka odwykowego dodaje intrygujący element horroru. Końcowe sekcje książki były chwalone za ich satysfakcjonujące zakończenie.

Książka ma powolny początek i zawiera zbyt rozwlekłe fragmenty, co prowadzi do oderwania się od historii. Wielu czytelników miało trudności z utożsamieniem się z doświadczeniami Marianne i uważało, że realizacja założenia była niewystarczająca. Niektórzy uznali, że gatunek jest mylący i zauważyli, że skłania się bardziej w kierunku science-fiction niż oczekiwano.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Garden of Earthly Bodies

Zawartość książki:

Niezwykle niesamowita i niepokojąca powieść spekulatywna, która porusza kwestie traumy, tożsamości i działania pamięci - teraz w miękkiej okładce!

Miesiące po śmierci siostry Marianne budzi się, by znaleźć wzrost grubych czarnych włosów wzdłuż kręgosłupa. Przeciwstawiają się jej próbom ich usunięcia, zamiast tego mnożą się i wydłużają. Lekarz Marianne mówi jej, że włosy są reakcją na traumę, która rozwinęła się po utracie siostry, Marie. Lekarz zaleca Marianne wizytę w Nede, nowoczesnym ośrodku rehabilitacyjnym New Age w odległym lesie w Walii, gdzie pacjenci uczestniczą w niekonwencjonalnych sesjach terapeutycznych i obcują z naturą.

Jednak coś dziwnego dzieje się z Marianne i innymi pacjentami w Nede: pewnego rodzaju metamorfoza. W miarę jak włosy na jej plecach rosną, przeszłość zaczyna splatać się z teraźniejszością, a granice jej świadomości grożą rozpadem. Marianne zaczyna kompulsywnie powracać do wspomnień o Marie, obsesyjnie myśląc o impulsie, który pociągnął jej siostrę ku śmierci i rozdzielił jej rodzinę. Gdy wspomnienia Marianne grożą jej przytłoczeniem, Nede oferuje jej uwolnienie z tego cyklu pamięci i bólu - ale tylko za straszliwą cenę: samej tożsamości.

Nawiedzający, liryczny i introspektywny Ogród ziemskich ciał to zaskakująco udany i oryginalny debiut o więzi między dwiema siostrami, miłości i jej ograniczeniach oraz naszej niezdolności do prawdziwego poznania umysłów innych. Z intensywną i precyzyjną uwagą na wewnętrzne funkcjonowanie umysłów i ciał oraz niepokojącą spekulacyjną fabułą, powieść wita nowy, pewny głos w gatunku.