Ogród ziemskich ciał

Opinie czytelników

Recenzje książki podkreślają szereg doświadczeń, przy czym niektórzy czytelnicy chwalą styl pisania i głębię emocjonalną, podczas gdy inni krytykują powolne tempo i brak związku z głównymi tematami żałoby i traumy. Historia obraca się wokół Marianne, która radzi sobie ze złożonością żałoby i niesamowitą transformacją, ale nie wszyscy czytelnicy uznali ją za wciągającą lub spójną.

Czytelnikom podobał się styl pisania, zwłaszcza elementy trzymające w napięciu. Punkt kulminacyjny historii został uznany przez niektórych za satysfakcjonujący. Relacja między Marianne i jej siostrą odbiła się szerokim echem, a atmosfera ośrodka odwykowego dodała intrygującą warstwę. Są momenty, w których tempo znacznie wzrasta w drugiej części powieści.

Książka ma powolny początek, który może frustrować niektórych czytelników. Kilka recenzji wspomina o zbyt rozwlekłych fragmentach i braku jasności w łączeniu się z doświadczeniami bohatera. Niektórzy uznali aspekt realizmu magicznego za słabo zrealizowany i uważali, że historia jest nierelatywna lub powierzchowna. Pojawiły się również skargi, że gatunek nie spełnił ich oczekiwań, co doprowadziło do rozczarowania.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Garden of Earthly Bodies

Zawartość książki:

Niezwykle niesamowita i niepokojąca powieść spekulatywna, która porusza kwestie traumy, tożsamości i działania pamięci.

Miesiące po śmierci siostry Marianne budzi się i odkrywa, że wzdłuż jej kręgosłupa rosną gęste, czarne włosy. Włosy nie poddają się jej próbom usunięcia, zamiast tego mnożą się i wydłużają. Lekarz Marianne mówi jej, że włosy są reakcją na traumę, która rozwinęła się po stracie jej siostry, Marie. Lekarz zaleca Marianne wizytę w Nede, nowoczesnym ośrodku rehabilitacyjnym New Age w odległym lesie w Walii, gdzie pacjenci uczestniczą w niekonwencjonalnych sesjach terapeutycznych i obcują z naturą.

Jednak coś dziwnego dzieje się z Marianne i innymi pacjentami w Nede: pewnego rodzaju metamorfoza. W miarę jak włosy na jej plecach rosną, przeszłość zaczyna splatać się z teraźniejszością, a granice jej świadomości grożą rozpadem. Marianne zaczyna kompulsywnie powracać do wspomnień o Marie, obsesyjnie myśląc o impulsie, który pociągnął jej siostrę ku śmierci i rozdzielił jej rodzinę. Gdy wspomnienia Marianne grożą jej przytłoczeniem, Nede oferuje jej uwolnienie z tego cyklu pamięci i bólu - ale tylko za straszliwą cenę: samej tożsamości.

Nawiedzający, liryczny i introspektywny Ogród ziemskich ciał to zaskakująco udany i oryginalny debiut o więzi między dwiema siostrami, miłości i jej ograniczeniach oraz naszej niezdolności do prawdziwego poznania umysłów innych. Z intensywną i precyzyjną uwagą na wewnętrzne funkcjonowanie umysłów i ciał oraz niepokojącą spekulacyjną fabułą, powieść wita nowy, pewny głos w gatunku.