Ocena:
Książka otrzymała mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej wciągający styl i wartość rozrywkową, podczas gdy inni krytykują ją za niespełnienie oczekiwań. Wielu czytelników doceniło jej urok jako krótkiej romantycznej narracji, podczas gdy inni byli rozczarowani z powodu odejścia od oczekiwanych tematów horroru i dreszczyku emocji.
Zalety:Wielu recenzentów uznało książkę za wartą swojej ceny, zabawną i świetną lekturę dla początkujących. Niektórzy docenili mistyczne motywy i unikalny styl opowiadania historii, zwłaszcza ci, którzy lubią osobiste narracje.
Wady:Kilku czytelników wyraziło rozczarowanie, zauważając, że w książce brakuje upiornych i thrillerowych elementów, których oczekiwali. Inni opisali ją jako nudną, rozwlekłą i mało przejrzystą. Niektórzy wspomnieli, że nie odnosi się ona do ogrodnictwa lub przetrwania, jak sugeruje tytuł.
(na podstawie 23 opinii czytelników)
The Garden of Survival (Esprios Classics)
Algernon Henry Blackwood (1869-1951) był angielskim pisarzem opowieści o zjawiskach nadprzyrodzonych. Pod koniec lat trzydziestych Blackwood zaczął pisać horrory.
Odniósł wielki sukces, pisząc dziesięć książek z opowiadaniami i występując z nimi w radiu i telewizji. Napisał także czternaście powieści i kilka sztuk teatralnych, z których większość została wyprodukowana, ale nie opublikowana. Był zapalonym miłośnikiem przyrody i wiele z jego opowiadań to odzwierciedla.
Chociaż Blackwood napisał wiele horrorów, jego najbardziej typowe prace mają na celu nie tyle straszenie, co wywoływanie poczucia podziwu. Dobrymi przykładami są powieści The Centaur (1911) i Julius LeVallon (1916) oraz jej kontynuacja The Bright Messenger (1921).
