Oglądanie Sąsiadów dwa razy dziennie... - Jak telewizja lat 90. (prawie) przygotowała mnie do życia: BESTSELLER SUNDAY TIMES

Opinie czytelników

Książka jest nostalgiczną i humorystyczną refleksją na temat brytyjskiej telewizji lat 90-tych, szczególnie dobrze rezonującą z tymi, którzy dorastali w tej epoce. Czytelnicy doceniają związane z nią anegdoty i zdolność do przywoływania miłych wspomnień, podczas gdy niektórzy stwierdzili, że brakuje jej trwałej ekscytacji.

Przezabawnie napisana, nostalgiczna, dobrze zbadana, przywołuje silne wspomnienia z programów telewizyjnych z dzieciństwa, dobrze przyjęta przez czytelników, którzy dorastali w latach 90-tych, przyjemna w czytaniu i łatwa do zanurzenia.

Niektórzy uznali go za nudny lub pozbawiony emocji, nie wszyscy czytelnicy byli związani z treścią, niektórzy uważali, że była to po prostu przyjemna, ale mało wciągająca lektura, może być postrzegana jako pozbawiona wyobraźni lub nudna dla osób z mniejszą nostalgią za epoką.

(na podstawie 57 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Watching Neighbours Twice a Day... - How '90s TV (Almost) Prepared Me For Life: THE SUNDAY TIMES BESTSELLER

Zawartość książki:

THE SUNDAY TIMES BESTSELLER „Wspaniała mieszanka nostalgii, przezabawności i osobistych anegdot, które mógł dostarczyć tylko Josh Widdicombe” James Acaster „Genialnie zaobserwowany” Romesh Ranganathan „Pięknie napisany, sprytnie wykonany i uroczo zabawny” Adam Hills „Retro niebo” Alan Carr „Marzenie o powrocie do telewizji z lat 90-tych” Katherine Ryan Oglądanie Sąsiadów dwa razy dziennie...

to po części wspomnienia z dzieciństwa, po części komiczna historia telewizji i kultury lat 90-tych. Wykorzystując inny program telewizyjny z tamtych czasów jako punkt wyjścia dla każdego rozdziału, omawia wszystko, od dziwnego, wiejskiego dzieciństwa Josha, przez BBC przekonujące go, że Michael Parkinson został opętany przez ducha, po przekonanie Josha, że Mr Blobby jest jedną z wielkich postaci komiksowych, po to, jak to jest być jedynym wegetariańskim dzieckiem na zachód od Bristolu.

Opowiada historię końca pewnej ery, ostatniego czasu, kiedy oglądanie telewizji było wspólnym doświadczeniem dla rodziny i narodu, zanim internet oznaczał, że każdy oglądał różne rzeczy w różnym czasie na różnych urządzeniach, ze słuchawkami na uszach, aby upewnić się, że nikt inny nie może oglądać tego z nimi. „Irytująco bardzo zabawna” Sean Walsh »Ciepło, dowcip i Widdicombe - z wielkim śmiechem i czystą nostalgią w sercu« Danny Wallace »Genialnie zabawna i nostalgiczna« Russel Kane »Jeśli przeczytasz tylko jedną książkę Josha Widdicombe w tym roku, niech to będzie ta« Jack Dee.