Josh Widdicombe: Watching the 90s: Pamiętnik z dzieciństwa

Opinie czytelników

Książka jest nostalgiczną i humorystyczną refleksją na temat brytyjskiej telewizji lat 90-tych, która dobrze rezonuje z tymi, którzy dorastali w tamtych czasach. Jest chwalona za wciągający styl pisania, anegdoty i zdolność do przywoływania zapomnianych wspomnień. Niektórzy czytelnicy uznali ją jednak za mniej wciągającą i czuli, że brakuje jej emocji.

** Przezabawna i dobrze napisana, z momentami śmiechu na głos. ** Silne poczucie nostalgii, przywołujące wiele miłych wspomnień z dzieciństwa. ** Angażuje czytelników treścią dotyczącą dorastania w latach 90. ** Sprawia, że czytelnicy chcą powrócić do programów telewizyjnych i kultury z tamtej epoki. ** Może być czytana od niechcenia, odpowiednia do zagłębiania się w lekturę.

** Niektórzy czytelnicy uznali ją za nudną i nieciekawą po pewnym czasie. ** Nie wszystkie aspekty rezonowały z każdym czytelnikiem, co prowadziło do mieszanych doświadczeń. ** Krytykowana za brak wyobraźni i niewystarczająco wciągającą lekturę na dobranoc.

(na podstawie 57 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Josh Widdicombe: Watching the 90s: A Childhood Memoir

Zawartość książki:

W Watching the Nineties, uwielbiany komik Josh Widdicombe opowiada historię dziwnego wiejskiego dzieciństwa, z którego zdał sobie sprawę dopiero wtedy, gdy opuścił dom i zaczął opowiadać o nim ludziom.

Od posiadania tylko czterech osób w swojej klasie w szkole, po życie w domu rodzinnym, w którym nie tylko nie zawracali sobie głowy zamykaniem drzwi wejściowych, ale nawet nie mieli klucza. Wykorzystując inny program telewizyjny z tamtych czasów jako punkt wyjścia dla każdego rozdziału, Watching the Nineties jest po części pamiętnikiem z dzieciństwa, po części komiksową historią telewizji i kultury lat 90-tych.

Omówi wszystko, od niebezpieczeństw związanych z odtwarzaniem Gladiatorów w swoim pokoju, przez przekonanie Josha, że Mr Blobby jest jedną z wielkich postaci komiksowych, po bycie jedynym wegetariańskim dzieckiem na zachód od Bristolu. Razem opowiada historię końca pewnej ery, ostatniego czasu, kiedy oglądanie telewizji było wspólnym doświadczeniem dla rodziny i narodu, zanim internet oznaczał, że każdy oglądał różne rzeczy w różnym czasie na różnych urządzeniach, ze słuchawkami na uszach, aby upewnić się, że nikt nie może oglądać tego z nimi.