Ocena:

Książka oferuje dogłębną analizę powojennego japońskiego dyskursu dotyczącego wojennych doświadczeń kraju, odzwierciedlając jego wpływ na współczesną tożsamość Japonii, a także stosunki międzynarodowe. Jednak niektórzy czytelnicy uznają ją za mało wciągającą i zbyt suchą, z wyjątkiem rozdziału poświęconego japońskim filmom o bombardowaniach atomowych.
Zalety:⬤ Zapewnia dokładną historię powojennego japońskiego dyskursu
⬤ pomaga zrozumieć wojenne doświadczenia Japonii i ich wpływ na współczesną tożsamość
⬤ istotne dla zrozumienia interakcji z Chinami i Stanami Zjednoczonymi.
⬤ Przez niektórych czytelników uważana za nudną i suchą
⬤ nie zawiera interesujących treści
⬤ tylko jeden rozdział (poświęcony japońskim filmom o bombardowaniach atomowych) został uznany za interesujący.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Victim as Hero: Ideologies of Peace and National Identity in Postwar Japan
Jest to pierwsze systematyczne, historyczne badanie nad pojawieniem się świadomości ofiary (higaisha ishiki) jako istotnego składnika japońskiej pacyfistycznej tożsamości narodowej po II wojnie światowej.
W swojej skrupulatnie przygotowanej narracji i analizie autor ujawnia, w jaki sposób powojenne japońskie elity i amerykańskie władze okupacyjne współpracowały w celu ustalenia parametrów pamięci o wojnie, w tym przekonania, że cesarz i jego lud zostali zdradzeni i oszukani przez militarystów. Następnie wyjaśnia japońską zależność od świadomości ofiary poprzez omówienie ruchu na rzecz zakazu bombardowań z połowy lat pięćdziesiątych XX wieku, który podniósł znaczenie Hiroszimy jako archetypu ofiar wojny i spowodował selektywne skupienie się na japońskich ofiarach wojny; strategie polityczne trzech samodzielnie zdefiniowanych grup ofiar wojny (ofiar bomby A, repatriantów i wywłaszczonych właścicieli ziemskich) w celu uzyskania odszkodowania od państwa, a tym samym waloryzacji ich doświadczeń ofiar wojny; zmieniające się narracje podręcznikowe, które odzwierciedlały współczesne postawy i kształtowały zrozumienie wojny przez przyszłe pokolenia; oraz trzy klasyczne powieści i filmy antywojenne, które przyczyniły się do ukształtowania sentymentalnego humanizmu, który nadal pozostawia silny ślad w zbiorowym japońskim sumieniu.