Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje „Gone to Earth” autorstwa Mary Webb ujawniają mieszankę uznania dla jej pięknego pisarstwa i żywych opisów przyrody, wraz z krytyką dotyczącą realizmu postaci i stylu narracji. Wielu czytelników uważa pisarstwo za poetyckie i sugestywne, ale niektórzy wyrażają rozczarowanie postaciami i moralnymi implikacjami przedstawionymi w tej historii.
Zalety:⬤ Piękne i poetyckie pisarstwo z mocnymi opisami natury.
⬤ Zawiera wątki feministyczne i ekologiczne.
⬤ Angażująca postać Hazel Woodus, reprezentująca niezależność i związek z naturą.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za nawiedzającą i prowokującą do myślenia.
⬤ Przyjemna eksploracja kobiecości i tematów społecznych.
Wady:⬤ Postacie są często postrzegane jako nierealistyczne lub niesympatyczne, zwłaszcza główna bohaterka.
⬤ Użycie dialektu jest krytykowane za bycie niezręcznym i trudnym do zrozumienia.
⬤ Niektórzy uważają, że historii brakuje spójności w porównaniu do innych dzieł Webb, zwłaszcza „Precious Bane”.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają fabułę za melodramatyczną lub staroświecką.
⬤ Przekaz moralny i motywacje postaci mogą być postrzegane jako problematyczne.
(na podstawie 34 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Gone to Earth
Zawartość książki:
"Ponownie rozbrzmiał, a na jego straszliwe powtórzenie prawi ludzie i łowcy przestali być ludźmi jakiejkolwiek klasy, czasu czy wyznania, a stali się istotami opanowanymi przez jedną pierwotną namiętność - strach. Przykucnęli i zadrżeli jak zbite psy, gdy straszliwy krzyk raz jeszcze obudził drżące echa: "Odszedł na ziemię, odszedł na ziemię"". Druga powieść Mary Webb, opublikowana po raz pierwszy w 1917 roku, jest jedną z najbardziej niezwykłych w XX wieku. Jest uderzająco nowoczesna w niektórych swoich tematach, ale jest także wyraźnie wiejską bajką. To tak, jakby średniowieczny gawędziarz z zachodniego kraju szepnął do ucha Thomasa Hardy'ego lub Emily Bronte, gdy snuli opowieść... Hazel, samotna młoda córka harfisty, beemana i trumniarza Abla Woodusa, została przez niego bardzo luźno wychowana po śmierci jego cygańskiej żony. Jest on chłodnym i zdystansowanym człowiekiem; ich odizolowana, zniszczona chata głęboko na wsi w Shropshire rzadko widuje gości. Hazel zamiast tego zwróciła się ku naturze, a zwłaszcza zwierzętom, jako swojemu przewodnikowi po życiu i miłości. Ma intensywne naturalne uczucie do każdego stworzenia, które cierpi, i patrzy na świat zewnętrzny jako wrogi jej i tym, którymi się opiekuje, w szczególności jej najlepszej przyjaciółce, Foxy, młodej lisicy, którą uratowała. Ale Hazel starzeje się, a mężczyźni zaczynają dostrzegać jej burzliwą młodzieńczą urodę. Do jej przesądnego, naiwnego, niezrozumiałego i przerażonego umysłu wkraczają zwiastuny niepokojącego świata zewnętrznego.
Najpierw jej kuzyn Albert jest wstrząśnięty, gdy widzi ją ponownie po długiej przerwie. Następnie, podczas nocnej pieszej podróży do domu Alberta w dużym mieście, Hazel gubi drogę i zostaje zabrana przez Jacka Reddina, zmysłowego miejscowego giermka, który nie może uwierzyć w swoje szczęście, że ją spotkał. Hazel udaje się uciec z jego szponów dzięki pomocy jego zepsutego służącego, ale Jack jest zdeterminowany, by ją odnaleźć i zabrać dla siebie, przeszukując okolicę i pytając o nią. Wciąż udaje mu się go unikać, Hazel uczestniczy w lokalnym spotkaniu chóru, gdzie jej ojciec gra na harfie, a ona śpiewa, i to właśnie tam kolejny mężczyzna jest zdumiony tym, co widzi. Jest to Edward Marston, czuły młody pastor małej kaplicy na stromym wzgórzu, zwanym lokalnie Małą Górą Boga. Scena jest teraz przygotowana do tytanicznej walki między pożądliwym Jackiem i łagodnym Edwardem o Hazel, w której wszystkie ich słabości i wady okażą się straszne. Hazel zostaje złapana w oszałamiającą pułapkę pożądania i bólu, w której jej zmienne, kochające niezależność, dzikie młode serce jest testowane do granic możliwości. Dzięki intensywnej, spiralnej, klimatycznej prozie ludowej, Mary Webb w niezapomniany sposób opowiada ziemską historię strachu, pożądania, miłości i przemocy zarówno duchowej, jak i fizycznej, w której założenia szanowanego świata są poważnie kwestionowane przez jeden z życiowych oryginałów.
Recenzując go w Times Literary Supplement po jego pierwszej publikacji, Rebecca West powiedziała: "Jest geniuszem i nie mam nic przeciwko zakładowi, że będzie najwybitniejszą pisarką naszego pokolenia".
