Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
Waste: Consuming Postwar Japan
Odpady wnoszą ogromny wkład w badanie powojennej historii Japonii... będą niezbędną lekturą dla studentów współczesnej Japonii, a także szerzej naszej obecnej epoki.
- Journal of Asian Studies
W Waste Eiko Maruko Siniawer innowacyjnie bada wiele sposobów, w jakie Japończycy myśleli o marnotrawstwie - w kategoriach czasu, rzeczy, pieniędzy, dobytku i zasobów - od bezpośredniego następstwa II wojny światowej do chwili obecnej. Pokazuje, w jaki sposób pytania o marnotrawstwo były głęboko zakorzenione w decyzjach życia codziennego, odzwierciedlając priorytety i aspiracje danego momentu historycznego oraz ujawniając ciągle zmieniające się obawy i nadzieje ludzi.
W ciągu długiego okresu powojennego społeczeństwo japońskie rozumiało odpady w różny sposób: jako zacofanie i regres, przeszkodę w postępie, wszechobecną konsekwencję masowej konsumpcji, niezaprzeczalny dowód społecznego nadmiaru, ucieleśnienie zmarnowanych zasobów i zagrożenie dla środowiska. Siniawer pokazuje również, w jaki sposób zachęcanie do świadomości odpadów służyło jako imperatyw cywilizacyjny i modernizacyjny, dobro moralne, narzędzie postępu, ścieżka do samozadowolenia, zobowiązanie środowiskowe, wyraz tożsamości i nie tylko.
Począwszy od późnych lat pięćdziesiątych, pojawił się element definiujący powojenne doświadczenia Japonii: napięcie między pragnieniem przywilejów stylu życia klasy średniej, możliwym dzięki zamożności, a niezadowoleniem z logiki, kosztów i konsekwencji tego dobrobytu. To napięcie skomplikowało uporczywe poszukiwanie tego, co można nazwać dobrobytem, dobrym życiem lub dobrze przeżytym życiem.
Marnotrawstwo to elegancka historia tego, jak ludzie żyli - jak nadawali sens, nadawali znaczenie i znajdowali wartość w codziennych czynnościach.
