Ocena:
Książka bada dziedzictwo Abrahama Lincolna, przedstawiając przekonujące argumenty przemawiające za jego rolą w wojnie secesyjnej i proklamacji emancypacji. Guelzo, szanowany historyk wojny secesyjnej, zagłębia się w złożoność Lincolna, argumentując, że jego decyzje były podejmowane w ramach ograniczeń jego czasów i były kluczowe dla zachowania Unii. Łączy analizę historyczną z teologicznymi i filozoficznymi spostrzeżeniami, co czyni ją prowokującą do myślenia, ale czasami gęstą.
Zalety:Dobrze zbadana, z mocnymi argumentami broniącymi stanowiska Lincolna, wnikliwa w wykorzystanie Biblii, odnosi się do złożoności historii i zapewnia nowe spojrzenie na stosunki rasowe i intencje Lincolna. Sposób pisania wskazuje na status Guelzo jako najlepszego historyka.
Wady:Niektóre zdania są niezgrabne, co może zakłócać czytanie. Ponieważ książka jest kompilacją wykładów, może lepiej nadawać się do słuchania niż czytania. Niektóre argumenty mogą wydawać się nie na temat, zwłaszcza długa dyskusja na temat reparacji.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Redeeming the Great Emancipator
Wizerunek Abrahama Lincolna na ekranie amerykańskiej historii zawdzięczamy w dużej mierze jego roli Wielkiego Emancypatora podczas wojny secesyjnej. Jednak ten szlachetny aspekt tożsamości Lincolna jest dokładnie tym wymiarem, który niektórzy historycy poddają w wątpliwość. W energicznej obronie szesnastego prezydenta Ameryki, wielokrotnie nagradzany historyk i badacz Lincolna Allen Guelzo odpiera zarzuty o rasizm i polityczny oportunizm Lincolna, jednocześnie szczerze badając szaleństwa współczesnego cynizmu i ograniczenia dzisiejszej niezbadanej wiary w wyzwalającą moc indywidualnej autonomii.
Redeeming the Great Emancipator wylicza antyniewolnicze referencje Lincolna, pokazując, że głęboko zakorzeniona wiara w dane przez Boga prawa wszystkich ludzi umocniła prezydenta w jego zaangażowaniu w emancypację i nadziei na pojednanie rasowe. Emancypacja nie przyniosła całkowitej wolności amerykańskim niewolnikom, ani też Lincoln nie był całkowicie ponad niektórymi uprzedzeniami rasowymi swoich czasów. Niemniej jednak, jego sumienie i przekonania moralne znacznie przeważyły nad kalkulacjami politycznymi w ostatecznym zapewnieniu wolności czarnym Amerykanom.
Guelzo wyjaśnia historyczne zapisy dotyczące tego, co Proklamacja Emancypacji osiągnęła, a czego nie. Jako polityka była niedoskonała, ale daleka od nieskuteczności, jak sugerują niektóre opisy samoemancypacji Afroamerykanów. Osiągnięcie wyzwolenia wymagało współzależności ponad barierami rasy i statusu. Jeśli nie uznajemy naszego długu wobec poświęceń i pomysłowości wszystkich odważnych mężczyzn i kobiet z przeszłości, mówi Guelzo, to zaprzeczamy cennej części amerykańskiej, a nawet ludzkiej społeczności.
