Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje chwalą jasność i głębię eksploracji niemieckiego idealizmu przez Brandoma i jego interpretację filozofii Sellarsa. Czytelnicy doceniają czytelność książki i zdolność autora do angażowania się w złożone idee przy jednoczesnym zachowaniu spójności. Niektórzy jednak zwracają uwagę na filozoficzną złożoność, która może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom.
Zalety:⬤ Przejrzysty i czytelny tekst
⬤ głębokie zaangażowanie w idee filozoficzne
⬤ nowatorska interpretacja filozofii Sellarsa
⬤ dobrze zorganizowana prezentacja pojęć
⬤ odpowiednia dla osób zainteresowanych filozofią analityczną.
Wady:Złożone treści filozoficzne mogą stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników; książka może być kontrowersyjna ze względu na różne poglądy filozoficzne.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
From Empiricism to Expressivism: Brandom Reads Sellars
Zawartość książki:
Amerykański filozof Wilfrid Sellars jest jednym z czołowych dwudziestowiecznych krytyków empiryzmu - filozoficznego podejścia do wiedzy, które stara się ugruntować ją w ludzkim doświadczeniu zmysłowym. Sellars stał na czele odrzutu w filozofii analitycznej od fundamentalistycznych założeń współczesnych empirystów. Od empiryzmu do ekspresywizmu to daleko idąca reinterpretacja Sellarsa dokonana przez jednego z najbardziej błyskotliwych intelektualnych spadkobierców filozofa.
Ujednolicając i rozszerzając najważniejsze idee Sellarsa, Robert Brandom konstruuje teorię pragmatycznego ekspresywizmu, która w przeciwieństwie do empiryzmu rozumie znaczenie i wiedzę w kategoriach roli, jaką wyrażenia odgrywają w praktykach społecznych. Klucz tkwi w radykalnym przekształceniu przez Sellarsa Kantowskiej idei kategorii: idei, że ekspresywna praca charakterystyczna dla wielu najważniejszych pojęć filozoficznych nie polega na opisywaniu lub wyjaśnianiu świata empirycznego, ale raczej na wyraźnym wyrażaniu istotnych cech ram pojęciowych, które umożliwiają opis i wyjaśnienie.
Brandom godzi rozbieżne elementy systemu Sellarsa, ujawniając większy poziom spójności i konsekwencji w argumentach filozofa przeciwko empiryzmowi, niż zwykle się uznaje. Od empiryzmu do ekspresywizmu wyjaśnia, co Sellars miał na myśli, gdy mówił o przejściu filozofii analitycznej z fazy Hume'a do fazy kantowskiej i dlaczego taki ruch może mieć dziś kluczowe znaczenie.
