Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka ta jest wysoko ceniona jako znaczące dzieło filozoficzne, które głęboko angażuje się w idee Hegla, oferując świeże interpretacje i wypełniając luki między różnymi tradycjami filozoficznymi. Jest ona jednak przeznaczona przede wszystkim dla zaawansowanych czytelników z silnym zapleczem filozoficznym, co czyni ją wyzwaniem dla zwykłych czytelników.
Zalety:⬤ Oferuje jasny i mocny wgląd w „Fenomenologię ducha” Hegla.
⬤ Wysoki poziom szczegółowości i wyrafinowania argumentacji.
⬤ Efektywne łączenie kontynentalnego i analitycznego podziału filozoficznego.
⬤ Przejrzysty styl pisania, pomimo intensywnego używania żargonu.
⬤ Przekształcająca dla czytelników z filozoficznym tłem, zwiększając ich zrozumienie normatywności i innych filozofów.
Wady:⬤ Wymaga rozległej wcześniejszej wiedzy z zakresu filozofii, co czyni ją niedostępną dla zwykłych lub mniej wykształconych czytelników.
⬤ Złożoność argumentów i pojęć może przytłoczyć osoby nieposiadające silnych podstaw w filozofii.
⬤ Niektórzy krytycy książki wskazują, że może być ona niezrozumiała dla osób niezbyt dobrze zorientowanych w temacie.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
A Spirit of Trust: A Reading of Hegel's Phenomenology
Zawartość książki:
Czterdzieści lat pracy nad tą długo oczekiwaną reinterpretacją Fenomenologii ducha Hegla to przełomowy wkład w filozofię jednego z najbardziej znanych i wpływowych filozofów na świecie.
W tej wyczekiwanej pracy Robert Brandom przedstawia zupełnie nową odsłonę romantyczno-racjonalistycznej przygody idei, jaką jest klasyczna Fenomenologia ducha Hegla. Łącząc tradycje analityczne, kontynentalne i historyczne, Brandom pokazuje, jak dominujące sposoby myślenia we współczesnej filozofii są kwestionowane przez Hegla.
A Spirit of Trust dotyczy ogromnej historycznej zmiany w życiu ludzkości, która stanowi nadejście nowoczesności. W swoich Krytykach Kant mówi o rozróżnieniu między tym, czym rzeczy są same w sobie, a tym, jak nam się jawią.
Hegel postrzega rozróżnienie Kanta jako wyraźne to, co oddziela świat starożytny od współczesnego. W świecie starożytnym statusy normatywne - osądy tego, co powinno być - były uznawane za obiektywne fakty. We współczesnym świecie sądy te są określane przez postawy - subiektywne stanowiska. Hegel popiera pogląd łączący oba te podejścia, który Brandom nazywa "obiektywnym idealizmem": istnieje obiektywna rzeczywistość, ale nie możemy nadać jej sensu bez uprzedniego zrozumienia tego, jak o niej myślimy.
Zgodnie z podejściem Hegla, stajemy się podmiotami tylko wtedy, gdy jesteśmy traktowani jako takie przez inne podmioty. Oznacza to, że statusy normatywne, takie jak zaangażowanie, odpowiedzialność i autorytet, są ustanawiane przez społeczne praktyki wzajemnego uznawania. Brandom argumentuje, że kiedy nasze samoświadome postawy uznania przyjmą radykalną formę wielkoduszności i zaufania, które opisuje Hegel, możemy przezwyciężyć niespokojną nowoczesność i wkroczyć w nową erę ducha.
