Ocena:
Książka jest bardzo chwalona za oszałamiające czarno-białe fotografie, które oddają emocjonalną esencję wyścigów Formuły 1 w latach 70. i 80. Wielu recenzentów chwali intymne portrety kierowców i mechaników, a także dodatkowe informacje kontekstowe, które poprawiają wrażenia z oglądania. Niektórzy recenzenci wyrażają jednak rozczarowanie brakiem kolorowych zdjęć, dostrzeżonymi błędami gramatycznymi w tekście i powtarzającymi się podpisami.
Zalety:⬤ Oszałamiające czarno-białe fotografie
⬤ uchwycone emocje i intymne momenty
⬤ potężne opowiadanie historii i kontekst
⬤ wysokiej jakości materiały
⬤ świetne zarówno dla zwykłych, jak i oddanych fanów Formuły 1
⬤ niesamowita okazja za jakość
⬤ szybka dostawa i doskonała obsługa sprzedawcy.
⬤ Wszystkie zdjęcia są czarno-białe, pozbawione żywych kolorów, które charakteryzowały epokę
⬤ niektóre błędy gramatyczne i nieścisłości w tekście
⬤ powtarzające się podpisy pod zdjęciami
⬤ kilka zdjęć ma ziarniste wykończenie, które niektórzy mogą uznać za nieatrakcyjne.
(na podstawie 20 opinii czytelników)
Waiting
Waiting to historia początkującego fotoreportera zanurzonego w złotej erze Formuły 1 lat 70.
i 80. ubiegłego wieku.
W wieku zaledwie 19 lat Richard Kelley dostrzegł potrzebę wiernego udokumentowania śmiertelnych niebezpieczeństw tego sportu, kultowych osobowości i rozwoju technologicznego w okresie sejsmicznych zmian, które sprawiły, że unikalny charakter F1 zniknął na zawsze. Po zaledwie dziewięciu miesiącach edukacji fotograficznej Kelley zaczął wykorzystywać swój niezwykły talent do obserwowania i uchwycenia decydujących momentów kierowców F1. Starał się robić zdjęcia jak mucha na ścianie, świadomie znikając wśród tego zespołu braci, aby pozwolić emocjom i sile chwili połączyć się, rozwijając filmowy styl, który z roku na rok staje się coraz bardziej współczesny.
Waiting to potężny i wyjątkowy dokument przedstawiający świat F1 od 1972 do 1984 roku. Od pierwszych chwil Gillesa Villeneuve'a z Ferrari po ostatni poranek Francoisa Ceverta i zmartwychwstanie Nikiego Laudy, wszechobecny obiektyw Kelleya i pouczające wspomnienia uchwyciły intymność i człowieczeństwo, których historia Grand Prix już nigdy nie będzie świadkiem.
