Ocena:
Recenzje przedstawiają podzielone spojrzenie na książkę Doris Muscatine, przy czym niektórzy chwalą jej żywy obraz włoskiej kultury i kulinarnych przysmaków, podczas gdy inni krytykują jej jakość pisania w porównaniu z innymi autorami.
Zalety:Książka oferuje żywe obrazy włoskich miejsc, ludzi i jedzenia; dostarcza wnikliwych informacji na temat włoskiej kultury, historii i tradycji kulinarnych. Czytelnicy doceniają żywe portrety jednostek, godne uwagi szczegóły historyczne i pyszne, specyficzne dla regionu przepisy, które poprawiają wrażenia z czytania.
Wady:Niektórzy recenzenci uważają, że pisarstwo jest płytkie i słabo wykonane, porównując je niekorzystnie do innych autorów, takich jak Peter Mayle. Panuje przekonanie, że książce brakuje głębi, co czyni ją mniej wartościową lekturą.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Vinegar Of Spilamberto - And Other Italian Adventures with Food, Places and People
W 1958 roku mąż Doris Muscatine, badacz średniowiecza, otrzymał stypendium Fulbrighta na rok badań we Włoszech. Zamieszkali w Rzymie i niemal natychmiast stali się beznadziejnymi italofilami.
Ocet Spilamberto to czarująca historia ich doświadczeń. Para często wracała, zatrzymując się w różnych mieszkaniach - domu w Wenecji, średniowiecznej wieży w Toskanii i willi w Appia Antica z własnymi katakumbami. Od takich małych miejscowości jak Populonia i Rovescala po większe, takie jak Riace i Dozza, rodzina zanurzyła się we Włoszech poza typowymi szlakami turystycznymi.
Muscatine opisuje skrajne różnice kulturowe wszędzie, ale najbardziej na Sycylii, i zachwyca się różnymi potrawami - w tym Il Ranocchio, dall'antipasto al dolce (Żaba, od antipasto do deseru) - i winami, które do nich pasują. Rozdziały poświęcone są włoskiemu uznaniu dla powolnego jedzenia i specjalnych produktów, takich jak trufle i ocet balsamiczny.
