Obrazowanie umysłu: Świadomość przez pryzmat ewolucji

Opinie czytelników

Książka „Picturing the Mind” autorstwa Ginsburga i Jablonki bada złożone zjawisko świadomości poprzez połączenie naukowych spostrzeżeń i artystycznych ilustracji. Jej celem jest pobudzenie ciekawości i dyskusji na temat natury świadomości i jej ewolucji, przemawiając do szerokiego grona odbiorców swoim wciągającym stylem.

Czytelnicy chwalą książkę za interesujące i pomysłowe podejście do tematu świadomości, łączące humor, anegdoty i piękne ilustracje Anny Zeligowski. Książka jest opisywana jako przystępna i prowokująca do myślenia, dzięki czemu złożone idee stają się przyjemne. Wielu uważa, że inspiruje ciekawość i zastanawianie się nad świadomością i jej pochodzeniem.

Niektórzy recenzenci uważają książkę za rozczarowującą, twierdząc, że znaczna jej część składa się z ilustracji, które nie wzbogacają tekstu. Krytyka obejmuje brak dokładnego i spójnego wyjaśnienia ewolucji świadomości, a niektórzy twierdzą, że książka raczej zmienia niż odnosi się do istniejących definicji świadomości.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Picturing the Mind: Consciousness Through the Lens of Evolution

Zawartość książki:

Świadomość we wszystkich możliwych ludzkich i nieludzkich odmianach, badana za pomocą słów i obrazów.

Czym jest świadomość i kto (lub co) jest świadomy - ludzie, nieludzie, istoty nieożywione? Jak ewoluowała świadomość? Picturing the Mind odpowiada na te pytania poprzez serię „widoków” - krótkich, wciągających tekstów Simony Ginsburg i Evy Jablonki, którym towarzyszą żywe ilustracje Anny Zeligowski. Przyjmując perspektywę ewolucyjną, Ginsburg i Jablonka sugerują, że świadomość może przybierać różne formy i występuje nie tylko u ludzi, ale nawet u takich zwierząt jak ośmiornice (które wydają się wyrażać emocje poprzez zmianę koloru) i pszczoły (które socjalizują się z innymi pszczołami). Identyfikują możliwy ewolucyjny marker przejścia od nieświadomych do świadomych zwierząt i intrygująco spekulują na temat kosmitów i sztucznej inteligencji.

Każdy obraz i tekst służy jako punkt wyjścia do dyskusji. Autorzy zastanawiają się między innymi nad tym, jak to jest być nietoperzem (a później, jak to jest być nietoperzem w wirtualnej rzeczywistości); pytają, czy jaźń jest jak dziura w pączku; donoszą, że kobiety, dzieci i nie-biali mężczyźni byli kiedyś uważani przez białych mężczyzn za mniej świadomych; i badają, co wyróżnia ludzi - czy jest to muzyka, wytwarzanie narzędzi, wspólne rodzicielstwo, rumieniec, czucie, język symboliczny? W Picturing the Mind pytania sugerują odpowiedzi.