Obowiązek służby, obowiązek sumienia: Historia dwóch medyków bojowych sprzeciwiających się sumieniu podczas wojny w Wietnamie Tom 21

Opinie czytelników

Książka przedstawia prawdziwe doświadczenia dwóch lekarzy sprzeciwiających się sumieniu podczas wojny w Wietnamie, oferując unikalne spojrzenie na wojnę i dylematy moralne, przed którymi stają ci, którzy służą bez zamiaru zabijania. Ujawnia osobiste zmagania i przekonania autorów, opowiadając się za zaangażowaniem bez użycia przemocy i krytyczną oceną polityki wojskowej.

Zapewnia unikalne i ważne spojrzenie na wojnę ze strony osób odmawiających służby ze względu na sumienie, oferuje głębokie moralne spostrzeżenia, jest dobrze napisana i wciągająca, podkreśla doświadczenia nieznanych bohaterów, zachęca do krytycznego myślenia o współczesnej polityce wojskowej.

Może być postrzegana jako zbyt skoncentrowana na konkretnym punkcie widzenia, który podważa tradycyjne narracje wojskowe, potencjalnie alienując czytelników o odmiennych przekonaniach na temat wojny i służby wojskowej.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Duty to Serve, Duty to Conscience: The Story of Two Conscientious Objector Combat Medics During the Vietnam War Volume 21

Zawartość książki:

Pomimo wszystkiego, co napisano o Wietnamie, historia świadomego sprzeciwu 1-A-O, który zgodził się założyć mundur i służyć w terenie bez broni, zamiast zaakceptować alternatywną służbę poza wojskiem, spotkała się z niewielkim zainteresowaniem. Ten wspólny pamiętnik dwóch medyków bojowych 1-A-O, Jamesa C. Kearneya i Williama H. Clamurro, reprezentuje unikalne podejście do tematu. Jest to połączenie ich osobistych narracji - z wybranymi wierszami z Wietnamu autorstwa Clamurro - w celu zilustrowania sprzeciwu jako unikalnej i stosunkowo nieznanej formy protestu przeciwko wojnie w Wietnamie.

Obaj mężczyźni początkowo spotkali się podczas szkolenia, a następnie służyli jako lekarze pierwszej linii w oddzielnych jednostkach "poza drutami" w Wietnamie. Clamurro został przydzielony do kompanii czołgów w prowincji Tay Ninh tuż przy granicy z Kambodżą, a następnie przeniesiony do punktu pomocy w 1 Kawalerii Powietrznej. Kearney służył najpierw jako sanitariusz w baterii artyleryjskiej w 1 Dywizji Piechoty, następnie jako sanitariusz konwoju podczas inwazji na Kambodżę w 25 Dywizji Piechoty, a na koniec jako sanitariusz Medevac w 1 Kawalerii Powietrznej. W tym charakterze Kearney został poważnie ranny podczas "gorącego podnośnika" w lutym 1971 roku i został wyleczony przez swojego przyjaciela Clamurro w bazie.

Ze względu na swój status "nowej rasy osób sprzeciwiających się sumieniu" - tj. bardziej politycznych niż religijnych w swoich przekonaniach - doświadczenia autorów z wojny w Wietnamie różniły się zasadniczo od doświadczeń ich kolegów z poboru i kontrastowały nawet z ogromną większością ich kolegów medyków 1-A-O, których status osoby sprzeciwiającej się sumieniu był w dużej mierze lub całkowicie oparty na wierze.