Obok krzewu Bonnie Brier w twardej oprawie

Opinie czytelników

Książka oferuje nostalgiczny i ciepły obraz życia na szkockiej wsi, ceniony za emocjonalne historie i wgląd w historię religii. Jednak stary szkocki dialekt może być wyzwaniem dla niektórych czytelników, utrudniając czerpanie pełnej przyjemności z lektury.

Wzruszające historie, które żywo przedstawiają życie na szkockiej wsi, wnikliwe dla ministrów i czytelników zainteresowanych historią, nostalgiczny urok, dobrze napisany i delikatny styl literacki.

Trudność w czytaniu ze względu na szkocki dialekt, który może utrudniać niektórym korzystanie z książki, a także pewne uwagi krytyczne dotyczące jej sentymentalizmu.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Beside the Bonnie Brier Bush Hardcover

Zawartość książki:

Ian Maclaren był pseudonimem ks. dr Johna Watsona, który urodził się w Manningtree w Essex 3 listopada 1850 roku.

Watson kształcił się w Stirling w Szkocji, a następnie studiował na Uniwersytecie w Edynburgu. Po ukończeniu studiów kształcił się jako pastor Wolnego Kościoła w New College w Edynburgu, a także podjął studia podyplomowe w Tbingen w Badenii-Wirtembergii w Niemczech, znanym ośrodku studiów teologicznych i religijnych.

W 1874 r. uzyskał licencję Wolnego Kościoła Szkocji i został asystentem pastora Kościoła Barclay w Edynburgu.

W następnym roku, 1875, został wyświęcony na pastora w Logiealmond w Perthshire, po czym w 1877 r. przeniósł się do St Matthews Free Church w Glasgow.

W 1880 roku Watson został pastorem Sefton Park Presbyterian Church w Liverpoolu i stał się głównym inicjatorem założenia Westminster College w Cambridge.

Watson opublikował swój pierwszy tom opowiadań "Beside the Bonnie Brier Bush" o wiejskim życiu w Szkocji w 1894 roku pod pseudonimem Ian MacLaren; książka stała się bestsellerem, sprzedając się w ponad 700 000 egzemplarzy.

Później pojawiły się kolejne dzieła, w tym "The Days of Auld Lang Syne" (1895), "Kate Carnegie and those Ministers" (1896) i "Afterwards and other Stories" (1898).

Opublikowano również kilka tomów kazań pod jego własnym nazwiskiem, w tym "The Upper Room" (1895), "The Mind of the Master" (1896) i "The Potter's Wheel" (1897).

W 1896 r. został wykładowcą Lymana Beechera na Uniwersytecie Yale, a w 1900 r. był moderatorem synodu Angielskiego Kościoła Prezbiteriańskiego.

Podczas podróży po Stanach Zjednoczonych zmarł 6 maja w Mount Pleasant w stanie Iowa z powodu zatrucia krwi po zapaleniu migdałków. Miał 56 lat.

Jego ciało zostało repatriowane do Anglii i pochowane na cmentarzu Smithdown w Liverpoolu.