Objectif Lune = Księżyc przeznaczenia

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają ogólną przyjemność i uznanie dla książki, szczególnie dla fanów Tintina i osób uczących się francuskiego. Wielu klientów uważa ją za odpowiednią zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, podkreślając jej jakość, ilustracje i fabułę. Niektóre opinie wskazują jednak, że książka jest mniejsza niż oczekiwano.

Szybka wysyłka, świetna fabuła, atrakcyjne ilustracje, odpowiednia dla wielu grup wiekowych, korzystna do nauki francuskiego, lubiana zarówno przez dzieci, jak i dorosłych.

Niektórzy klienci byli rozczarowani niewielkim rozmiarem książki w porównaniu do oczekiwań.

(na podstawie 104 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Objectif Lune = Destination Moon

Zawartość książki:

Dł. x szer. x wys. (cm) : 30. 5 x 22. 5 x 0. 8 Waga (g): 428 Przeczytaj o najsłynniejszym na świecie podróżującym reporterze w jego ojczystym języku, francuskim, gdy przygody Tintina zabierają go do tajemniczego Centrum Badań Atomowych Sprodj. Tintin i kapitan Haddock ze zdumieniem odkrywają, że profesor Calculus planuje ściśle tajny projekt w Centrum Badań Atomowych Sprodj w Syldavii. I zanim nasz nieustraszony bohater się zorientuje, następnym przystankiem w tej przygodzie będzie... Kosmos. Dołącz do najbardziej kultowej postaci w komiksach, która wyrusza w niezwykłą przygodę obejmującą wydarzenia historyczne i polityczne oraz ekscytujące tajemnice. Wciąż sprzedają się w ponad 100 000 egzemplarzy rocznie w Wielkiej Brytanii i zostały zaadaptowane na srebrny ekran przez Stevena Spielberga i Petera Jacksona w 2011 roku. Przygody Tintina nadal urzekają ponad 80 lat po tym, jak po raz pierwszy zostały opublikowane. Od tego czasu sprzedano około 230 milionów egzemplarzy, co dowodzi, że komiksy mają taką samą moc zabawiania dzieci i dorosłych w XXI wieku, jak na początku XX wieku. 10 stycznia 1929 r. w Le Petit Vingtième, dodatku dla dzieci belgijskiego tygodnika Le XXe siècle, pojawił się młody reporter. Jego imię? Tintin. W towarzystwie Milou, młodej czarnej dziewczynki, wyrusza do „Rosji Radzieckiej”. Jego twórca, niejaki Georges Remi, podpisuje się Hergé, pseudonim inspirowany jego inicjałami.

Po tej pierwszej podróży do Rosji, która dała początek albumowi Tintin chez les Soviets, młody reporter poleciał do Afryki (Tintin w Kongo), a następnie do Ameryki. Ale to Le Lotus bleu, opublikowany w Le Petit Vingtième w sierpniu 1934 roku, stanowił ważny punkt zwrotny w twórczości Hergé. Po spotkaniu z Tchangiem Tchong-Jenem, młodym chińskim studentem, który otworzył mu oczy na Azję, Hergé zaczął dbać o rygor dokumentalny. W swoich historiach starał się również przekazywać przesłanie humanizmu i tolerancji. Sukces jego reportera z frędzlem wciąż rósł. Hergé zabrał go w podróż dookoła świata. Zabarwił jego przygody onirycznymi obrazami (Tajemnicza gwiazda), flirtował z siłami nadprzyrodzonymi (Siedem kryształowych kul), a nawet wysłał go na Księżyc. Dał Tintinowi towarzyszy przygód, którzy mieli odegrać istotną rolę: Duponts/d (Cygara faraona), kapitan Haddock (Krab ze złotymi pazurami), profesor Tournesol (Tajemnica jednorożca) i Bianca Castafiore (Berło Ottokara). Hergé nie wahał się bawić swoimi postaciami: Les Bijoux de la Castafiore pokazuje Tintina przytłoczonego wydarzeniami, dalekiego od jego tradycyjnego wizerunku. A potem było ostateczne dzieło, pozostawione niedokończone przez śmierć Hergé w marcu 1983 roku: Tintin et l'alph-art, którego ostatni panel pokazuje bohatera w bardzo niezręcznej pozycji... Tintin spodobał się zarówno młodym, jak i starszym.

Dzięki czytelności narracji i rysunków, trafności dialogów, poczuciu zwrotów akcji i intrygi... Ale także powiew przygody, przyjaźni i hojności. A do tego to nieokreślone coś, czego sam Hergé nie potrafił wyjaśnić... Komiks uniwersalny. --Gilbert Jacques