Objawienie przywrócone: Boskie Pismo i krytyczne odpowiedzi

Opinie czytelników

Książka przedstawia prowokującą do myślenia analizę Tory i jej kompilacji, argumentując, że Ezdrasz odegrał kluczową rolę w przywróceniu świętego tekstu, który choć niedoskonały, pozostaje święty. Zajmuje się rozbieżnościami biblijnymi i oferuje zniuansowany pogląd na żydowskie dziedzictwo i wierzenia.

Książka jest chwalona za głębokie spostrzeżenia i zdolność do prowokowania do myślenia o żydowskim dziedzictwie. Jest uważana za najlepsze wyjaśnienie niefundamentalistycznej wiary, skutecznie argumentując za zgodnością przestrzegania judaizmu przy jednoczesnym przyjęciu krytyki biblijnej. Błyskotliwość i szacunek rabina Halivniego w społeczności rabinicznej zwiększają wiarygodność książki. Wielu czytelników docenia nowatorskie podejście do biblijnych rozbieżności i wgląd w przywrócenie Tory.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać argumenty Halivniego za złożone lub trudne do całkowitego zrozumienia, zwłaszcza w odniesieniu do natury Tory i jej kompilacji. Ponadto książka ta może stanowić wyzwanie dla tradycyjnych poglądów, co może być postrzegane jako kontrowersyjne dla niektórych ortodoksyjnych czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Revelation Restored: Divine Writ and Critical Responses

Zawartość książki:

Współcześni krytyczni uczeni dzielą Pięcioksiąg na odrębne części, identyfikując obszary nierówności w tradycji biblijnej, które wskazują raczej na kilka przeplatających się dokumentów niż na jedną nieskazitelną całość.

Podczas gdy wnioski wyciągnięte przez takich krytycznych badaczy są nadal przedmiotem sporów, niespójności, które zidentyfikowali, stoją wyraźnie przed nami i stanowią poważne wyzwanie dla wierzących w boskie objawienie. Jak tekst naznaczony sprzecznościami może być dziedzictwem Synaju? Jak może istnieć szacunek dla świętych pism, które wykazują oznaki ludzkiej interwencji? David Weiss Halivni bada te pytania, nie kwestionując samych dowodów lub broniąc absolutnej integralności słów Pięcioksięgu za wszelką cenę, ale raczej akceptując niespójności tekstu jako takiego i pytając, w jaki sposób ten tekst może być jeszcze boskim dziedzictwem.

Niespójności i nierówności w Pięcioksięgu nie są odkryciem wyłącznie współczesnej nauki o tekście. Halivni udowadnia, że najwcześniejsi szafarze Tory, w tym niektórzy z tych reprezentowanych w samej Biblii, byli świadomi rozbieżności w tradycji. Począwszy od Księgi Kronik, a skończywszy na komentarzach rabinów, wrażliwi czytelnicy dostrzegali plamki, które łagodziły wyobrażenie o nieskazitelnym, boskim dokumencie, i reagowali na te plamki na różne sposoby.

Revelation Restored twierdzi, że uznanie i uwzględnienie ludzkiej interwencji w tekście Pięcioksięgu nie jest obce tradycji biblijnej czy rabinicznej i nie musi zaprzeczać tradycji objawienia. Co więcej, argumentuje, że poprzez rozpoznanie problemów tekstowych w pismach świętych, a także wysiłków zmierzających do ich rozwiązania w tradycji, możemy dowiedzieć się nie tylko o naturze samego Pięcioksięgu, ale także o trwającej relacji między jego ludem a jego źródłem.