Opinie czytelników
Podsumowanie:„Obit” Victorii Chang to przejmujący i emocjonalny zbiór wierszy, który porusza tematy żalu, straty i złożoności żałoby. Unikalny format nekrologu i intymny język głęboko rezonują z czytelnikami, czyniąc go potężną, ale wymagającą lekturą.
Zalety:Zbiór oferuje unikalne podejście do żałoby, prezentując głębokie i osobiste wiersze, które wywołują silne emocje. Żywe obrazy Changa, personifikacja i innowacyjna struktura przyciągają czytelników, sprawiając, że tematy są powiązane i mają wpływ. Wielu czytelników uważa ją za pięknie wykonaną, prowokującą do myślenia i rezonującą, z możliwością głębokiego połączenia na poziomie osobistym.
Wady:Niektórzy czytelnicy byli rozczarowani, że wiersze nie są ściśle zgodne z tradycyjnymi formatami nekrologów, jak się spodziewali. Emocjonalny ciężar tematów może również sprawić, że dla niektórych będzie to trudne do odczytania, ponieważ może wywoływać bolesne wspomnienia i uczucia. Kilka wierszy może nie rezonować z każdym czytelnikiem, co jest powszechne w zbiorach poezji.
(na podstawie 36 opinii czytelników)
Zawartość książki:
100 godnych uwagi książek 2020 roku The New York Times
Time Magazine's 100 Must-Read Books of 2020
NPR's Best Books of 2020
National Book Award in Poetry, Longlist
Frank Sanchez Book Award
Po śmierci matki poetka Victoria Chang odmówiła pisania elegii. W ciągu gorączkowych dwóch tygodni wydestylowała swój żal, pisząc dziesiątki poetyckich nekrologów dla wszystkiego, co straciła na świecie. W Obit Chang pisze o "sposobie, w jaki pamięć wstaje po czyjejś śmierci i zaczyna chodzić". Wiersze te wymyślają na nowo formę gazetowego nekrologu, aby zarówno nazwać to, co umarło ("grzeczność", "język", "przyszłość", "niebieska sukienka matki"), jak i kulturowy wpływ śmierci na żywych. Podczas gdy elegia próbuje unieśmiertelnić zmarłego, nekrolog wyraża stratę, a miłość do zmarłego staje się kanałem do wyrażania siebie. W tej niewzruszonej i lirycznej książce Chang spotyka się ze swoim smutkiem i tworzy potężny testament dla żywych.
"Kiedy tracisz kogoś, kogo kochasz, świat nie zatrzymuje się, by pozwolić ci na żałobę. Nie pozwala ci też pozostać, gdy uczysz się żyć z ziejącą dziurą w sercu. Rzeczywiście, ta codzienna obojętność na pozostawienie za sobą uosabia wyjątkowy ból żałoby. Victoria Chang uchwyciła ten trzewny, zatrzymujący serce ból w Obit, książce poetyckiej, którą napisała po śmierci swojej matki. Chociaż Chang początkowo wzbraniała się przed napisaniem nekrologu, wkrótce sama zaczęła pisać eulogie dla małych strat, które poprzedzały i następowały po śmierci jej matki, a każda z nich była odą do życia i wpływu jej matki. Chang wnikliwie analizuje również to, jak zostanie zapamiętana przez własne dzieci." -- Time Magazine.
