Obcy, których znam

Opinie czytelników

Książka jest autobiograficzną powieścią, w której bohaterka zmaga się ze swoją tożsamością i poczuciem przynależności ze względu na problemy komunikacyjne w jej rodzinie, w szczególności dorastanie z głuchoniemymi rodzicami. Eksploruje tematy wyobcowania i poszukiwania swojego miejsca na świecie w różnych krajach. Czytelnicy są podzieleni co do jej wykonania, niektórzy doceniają jej unikalną perspektywę, a inni uważają, że narracji brakuje struktury i zaangażowania.

Narracja oddaje unikalną perspektywę CODA (Child of Deaf Adults), która zapewnia intrygujący wgląd w dynamikę rodziny i poczucie bycia outsiderem. Eksploracja komunikacji i tożsamości przez autora rezonuje z czytelnikami, prowadząc do prowokujących do myślenia refleksji i zapadających w pamięć cytatów. Tłumaczenie zostało pochwalone za zachowanie istoty oryginalnego dzieła, a tematy emigracji i przynależności w książce są istotne i wpływowe.

Niektórzy czytelnicy uważają, że tempo jest powolne i trudno jest im połączyć się z podróżą głównego bohatera. Struktura narracji może wydawać się chaotyczna lub pozbawiona tradycyjnych elementów fabularnych, co prowadzi do braku zaangażowania. Ponadto, podczas gdy historia rodziców może być fascynująca, osobista podróż bohatera może wydawać się płaska lub mniej interesująca dla niektórych; ogólnie rzecz biorąc, styl książki może nie spodobać się każdemu.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Strangers I Know

Zawartość książki:

Fikcja o byciu obcym we własnej rodzinie i życiu. Każda rodzina ma swoją własną mitologię, ale w tej rodzinie żaden z mitów nie pasuje.

Matka Claudii twierdzi, że poznała swojego męża, gdy powstrzymała go przed skokiem z mostu. Jej ojciec twierdzi, że stało się to, gdy uratował ją przed próbą kradzieży. Oboje rodzice są głusi, ale nie mogliby się bardziej różnić; nie mogą nawet zgodzić się co do tego, jak się poznali, a tym bardziej, kto potrzebował ratunku.

W tym nieprawdopodobnym, ale w jakiś sposób nieuniknionym związku rodzi się nasza narratorka. Dorasta wraz z bratem w tym dziwnym i coraz bardziej wyobcowanym domu, podzielonym między małą wioskę w południowych Włoszech i Nowy Jork.

Bez wspólnego języka migowego - ich rodzice nie zadali sobie trudu, by ich go nauczyć - komunikacja rodzinna jest chaotyczna i pełna błędnych interpretacji. Jako outsiderka pod każdym względem, tęskni za wolnością, o której istnieniu nie ma nawet pojęcia.

Dopiero książki i punk rock - oraz burzliwy związek - zaczynają wskazywać jej drogę do stworzenia własnej mitologii, do skonstruowania własnej wersji historii swojego życia. Kinetyczny, odważny formalnie i uderzająco oryginalny Strangers I Know to zabawny i głęboki portret niekonwencjonalnej rodziny, który każe nam na nowo spojrzeć na to, jak język kształtuje nasze rozumienie samych siebie.