O wojnie: Strategia walki wojskowej i politycznej (Vom Kriege)

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają „O wojnie” Carla von Clausewitza jako klasyczny tekst na temat teorii wojskowości, który pozostaje aktualny do dziś. Podczas gdy wielu recenzentów chwali jej wnikliwą analizę i historyczne znaczenie, zauważają oni również, że książka jest gęsta, trudna w czytaniu i cierpi z powodu problemów z tłumaczeniem. Niektóre wydania są krytykowane za słabe formatowanie lub niekompletność, podczas gdy inne doceniają głębię myśli Clausewitza na temat natury wojny i strategii.

⬤ Wysoce szanowana i wpływowa praca na temat teorii wojskowości.
⬤ Oferuje cenny wgląd w filozofię i strategię wojny.
⬤ Znaczenie historyczne i możliwość zastosowania we współczesnych kwestiach wojskowych.
⬤ Polecana lektura w studiach wojskowych i strategicznych.
⬤ Dobre tłumaczenie i dostępne wydania, które ułatwiają zrozumienie.

⬤ Trudna do czytania ze względu na zawiłe struktury zdań i gęsty język.
⬤ Niektóre tłumaczenia są słabe lub źle sformatowane.
⬤ Praca jest niekompletna, co może frustrować czytelników szukających kompleksowego omówienia.
⬤ Niektóre koncepcje mogą wydawać się przestarzałe lub nie mieć bezpośredniego zastosowania do współczesnych działań wojennych.
⬤ Recenzenci wspominają o różnej jakości oprawy i formatowania w różnych wydaniach.

(na podstawie 194 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

On War: The Strategy of Military and Political Combat (Vom Kriege)

Zawartość książki:

O wojnie to jeden z najważniejszych traktatów na temat analizy polityczno-wojskowej i strategii, jaki kiedykolwiek napisano, i pozostaje zarówno kontrowersyjny, jak i wpływowy na myślenie strategiczne. Została napisana przez pruskiego generała Carla von Clausewitza po wojnach napoleońskich, w latach 1816-1830.

Clausewitz postanowił zrewidować swoje nagromadzone rękopisy, ale nie dożył ukończenia tego zadania. O wojnie reprezentuje jego teoretyczne poszukiwania. Clausewitz przeanalizował konflikty swoich czasów w oparciu o kategorie Celu, Celu i Środków.

Clausewitz rozumował, że celem wojny jest wola bycia egzekwowanym, która jest determinowana przez politykę. Celem konfliktu jest zatem pokonanie przeciwnika, aby zrealizować ten cel.

Cel ten jest realizowany za pomocą strategii, która może zostać osiągnięta za pomocą różnych środków, takich jak pokonanie lub wyeliminowanie sił zbrojnych przeciwnika lub za pomocą środków niemilitarnych (takich jak propaganda, sankcje gospodarcze i izolacja polityczna). Tak więc wszelkie zasoby ludzkiego ciała i umysłu oraz wszystkie moralne i fizyczne siły państwa mogą służyć jako środki do osiągnięcia wyznaczonego celu.