Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
On the Incomprehensible Nature of God
Dziesięć z dwunastu prezentowanych tutaj homilii św. Jana Chryzostoma zostało wygłoszonych w Antiochii w ciągu kilku lat, począwszy od 386 r. n.e. Ostatnie dwie homilie zostały wygłoszone w 398 r. po tym, jak Chryzostom został patriarchą Konstantynopola. Ostatnie dwie homilie zostały wygłoszone w 398 r. po tym, jak Chryzostom został patriarchą Konstantynopola.
Wszystkie homilie, z wyjątkiem jednej, mają na celu obalenie anomejczyków, heretyków, którzy ożywili najbardziej radykalne doktryny Ariusza i rażąco twierdzili, że człowiek zna Boga w ten sam sposób, w jaki Bóg zna samego siebie. Obalenia i instrukcje Chryzostoma dla wiernych opierają się na Piśmie Świętym, a nie na ludzkim rozumowaniu. Chryzostom odszedł od tej serii obaleń jedynie w szóstej homilii, którą wygłosił 20 grudnia 386 r., ponownie w Antiochii. Składa się ona z panegiryku św. Filogoniusza, biskupa Antiochii ok. 319-23 r. n.e., który przed święceniami biskupimi prowadził bardzo przykładne życie, praktykował prawo i zawarł małżeństwo, które zostało pobłogosławione córką.
Oprócz treści teologicznych, homilie te zawierają wiele innych interesujących punktów. Pewnego razu ludzie oklaskiwali mówcę i byli bardzo uważni na homilię, ale potem opuścili kościół, tak że kiedy Chrystus ma się ukazać w świętych tajemnicach, kościół staje się pusty (Hom III. 32.
Hom VII. 2). Podczas innej homilii kieszonkowcy trudnili się handlem, więc Chryzostom wezwał "niech nikt nie wchodzi do kościoła z pieniędzmi" (Hom IV. 46). Chryzostom wskazuje również, że ludzie rozmawiali ze sobą w świętym momencie, gdy Chrystus staje się obecny (Hom IV. 36). Wspomina również, że wyścigi rydwanów często okazywały się bardziej kuszące niż chodzenie do kościoła (Hom VII. 1). Wreszcie, cenne informacje na temat wschodnich liturgii czwartego wieku można znaleźć w Hom III. 41, 42 i Hom IV. 32.
