
On the Anarchy of Poetry and Philosophy: A Guide for the Unruly
Marcel Duchamp zapytał kiedyś, czy możliwe jest stworzenie czegoś, co nie jest dziełem sztuki. Pytanie to powraca nieustannie w kulturze modernistycznej, w której nie ma już żadnych autorytatywnych kryteriów określających, co można zidentyfikować (lub wykluczyć) jako dzieło sztuki.
Jak mówi William Carlos Williams, "wiersz może być zrobiony ze wszystkiego", nawet z wycinków gazet. W tym momencie sztuka zamienia się w filozofię, cała sztuka jest teraz sztuką konceptualną, a manifest staje się charakterystycznym gatunkiem modernizmu. Ta książka poważnie traktuje tę transformację sztuki w filozofię, koncentrując się na systematycznym zainteresowaniu modernizmem tak wielu europejskich filozofów.
Wśród omawianych przez Geralda Brunsa filozofów znajdują się Theodor W.
Adorno, Maurice Blanchot, Arthur Danto, Stanley Cavell, Hans-Georg Gadamer, Michel Foucault, Gilles Deleuze i Felix Guattari, Jacques Derrida, Jean-Fran ois Lyotard, Jean-Luc Nancy, Philippe Lacoue-Labarthe i Emmanuel Levinas. Jak pokazuje Bruns, trudność nowoczesnej i współczesnej poezji można streścić w idei, że wiersz składa się ze słów, a nie z jakichkolwiek rzeczy, których używamy do tworzenia słów: znaczeń, pojęć, propozycji, narracji lub wyrażania uczuć.
Wielu modernistycznych poetów argumentowało, że w poezji język nie jest już formą mediacji, ale rzeczywistością, którą należy badać i doświadczać samą w sobie. Ale jakie to może być doświadczenie z filozoficznego punktu widzenia? Problem materialności lub hermetyczności języka poetyckiego nieuchronnie prowadzi do pytań o to, w jaki sposób sama filozofia ma być pisana i jaki rodzaj wspólnoty definiuje dzieło sztuki - lub, jeśli o to chodzi, dzieło filozofii.
W tym prowokacyjnym studium Bruns odpowiada, że kultura modernizmu jest rodzajem anarchistycznej społeczności, w której dzieło sztuki jest tak samo wydarzeniem lub doświadczeniem - lub wręcz alternatywną formą życia - jak formalnym przedmiotem. W nowoczesnym pisarstwie filozofia i poezja przenikają się nawzajem. W tej książce Bruns pomaga nam zobaczyć, w jaki sposób.