Ocena:
Recenzent wyraża transformacyjne doświadczenie z poezją po zaangażowaniu się w pracę Geralda L. Brunsa, szczególnie doceniając filozoficzne powiązania, które czyni z poetami i myślicielami takimi jak Levinas. Książka jest postrzegana jako przewodnik medytacyjny, który zmienia podejście czytelnika do rozumienia wierszy, podkreślając świadomość pre-ego w ludzkim doświadczeniu i moc słów jako połączeń z innymi. Recenzent docenia również eksplorację przez Brunsa mniej znanych postaci poetyckich i awangardowych form poetyckich.
Zalety:Zapewnia nowe spojrzenie na interpretację poezji, kładzie nacisk na medytację i świadomość, łączy współczesną poezję z ideami filozoficznymi, wprowadza mniej znanych poetów i eksperymentalne formy, inspiruje do głębszego docenienia mocy słów.
Wady:Książka może być zbyt abstrakcyjna lub filozoficzna dla niektórych czytelników, potencjalnie ograniczając jej dostępność dla osób niezaznajomionych z omawianymi myślicielami lub formami poetyckimi.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
The Material of Poetry
Poezja jest filozoficznie interesująca, pisze Gerald L. Bruns, "gdy jest innowacyjna nie tylko w swoich praktykach, ale przede wszystkim w swojej poetyce (to znaczy w swoich koncepcjach lub teoriach na swój temat)". W The Material of Poetry Bruns rozważa możliwość, że wszystko, pod pewnymi warunkami, może zostać uznane za wiersz. Określając takie warunki, Bruns daje nam wciągający przegląd niektórych rodzajów współczesnej poezji, które podważają nasze wyobrażenia o tym, czym jest język: poezja dźwiękowa, wizualna lub konkretna oraz poezja "znaleziona".
Sens i znaczenie poezji mogą ukrywać się w przestrzeniach, w których jest ona pisana i czytana, mówi Bruns, dlatego też zachęca nas do zostania antropologami, do zagłębienia się w społeczne, historyczne i kulturowe uwarunkowania poezji. Z tej perspektywy Bruns opiera się na dziełach tak różnych poetów, jak Gertruda Stein, Ezra Pound, Steve McCaffery i Francis Ponge, aby argumentować za trzema pozornie konkurującymi ze sobą punktami. Po pierwsze, poezja powstaje z języka, ale nie jest jego użyciem. Oznacza to, że poezja jest tworzona ze słów, ale nie z tego, do czego używamy słów: pojęć, narracji, wyrażania uczuć i tak dalej. Po drugie, jak pokazuje dziewięć wierszy dźwiękowych na nagraniach audio online dołączonych do książki, poezja niekoniecznie składa się ze słów, ale jest zakorzeniona w dźwiękach, które może wytworzyć ludzkie ciało, i w rzeczywistości jest już w pełni ukształtowana przez te dźwięki. Wreszcie, poezja należy do świata obok zwykłych rzeczy.
Nie można jej ograniczyć do jakiegoś estetycznego, neutralnego lub oderwanego wymiaru ludzkiej kultury.
Poezja bez granic, oderwana od oczekiwań, a czasem nawet pisana w wyimaginowanych językach: Bruns pokazuje nam, dlaczego dla dobra całej poezji powinniśmy przyjąć jej anarchiczne, witalizujące sposoby.
