
No. 91/92: notes on a Parisian commute
„Ta elegijna, odkupieńcza medytacja na temat zbiorowego i prywatnego żalu przypomina nam, abyśmy podnieśli wzrok znad naszych ekranów i dostrzegli niezwykłe nici, które łączą społeczność”.
- Madeleine Feeny, Spectator.