Ocena:
Książka przedstawia kompleksową historię Cesarstwa Wschodniorzymskiego, podkreślając jego ciągłość jako Cesarstwa Rzymskiego, a nie odrębną tożsamość bizantyjską. Obejmuje historię społeczną, dowody archeologiczne i najnowsze osiągnięcia naukowe, ale zmaga się z organizacją i głębią narracji politycznych. Styl pisania jest zróżnicowany, niektórzy czytelnicy uważają go za wciągający, podczas gdy inni uważają go za zbyt techniczny lub chaotyczny.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana z bogactwem informacji
⬤ zawiera historię społeczną i dowody archeologiczne
⬤ kilka wciągających anegdot
⬤ oferuje świeże spojrzenie na Cesarstwo Wschodniorzymskie.
⬤ Zbyt techniczna dla początkujących i zbyt krótka do kompleksowego studiowania
⬤ zdezorganizowana z nagłymi przeskokami narracyjnymi
⬤ brakuje nadrzędnej analizy upadku Imperium
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za trudną do naśladowania z powodu braku syntezy.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
New Rome: The Empire in the East
Książka roku według Times of London.
Longlisted for the Runciman Award
"Najbardziej przekonujące jak dotąd połączenie historii narracyjnej z najnowszymi wynikami badań środowiskowych i danymi naukowymi. Zmieni sposób, w jaki rozumiemy kluczowe wydarzenia i przemiany w Cesarstwie Wschodnim." - Anthony Kaldellis, autor Romanland.
"(Ważny) wkład... Ożywia świat Nowego Rzymu dzięki wyjątkowej wiedzy i wspaniałej otwartości na nowoczesne metody naukowe, które tchną życie w konwencjonalne narracje historii politycznej i społecznej." - Peter Brown, New York Review of Books.
"Obszerny przegląd rozpadu zachodniego imperium rzymskiego i pojawienia się Bizancjum... Ta imponująca kronika oferuje otwierające oczy spojrzenie na okres dramatycznych zmian." - Publishers Weekly.
Na długo przed upadkiem Rzymu na rzecz Ostrogotów w 476 r. n.e. powstało nowe miasto, które zajęło jego miejsce jako bijące serce imperium - lśniący Konstantynopol, znany jako Nowy Rzym. W tym niezwykle oryginalnym opisie upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego i powstania Bizancjum, Paul Stephenson oferuje nową interpretację sił, które się połączyły - dynamicznych, religijnych, klimatycznych - aby przesunąć centrum władzy na wschód. Jego nowatorska, naukowa interpretacja końca starożytności przedstawia dowody znalezione nie tylko w pergaminach i osobistościach, ale także w rdzeniach lodowych i DNA.
Od 395 do 700 r. n.e. imperium na wschodzie zostało poddane serii inwazji i pandemii, stawiając czoła klęskom żywiołowym i epidemiom patogenów nieznanych wcześniej gęsto zaludnionym, niehigienicznym miastom imperium. Polityka, wojny i konflikty religijne wywołane powstaniem islamu napędzały transformację wschodniego Rzymu, ale nie opowiadają całej historii. Zręcznie łącząc historię polityczną imperium z jego historią materialną, środowiskową i epidemiologiczną, Nowy Rzym oferuje zaskakujące nowe wyjaśnienie, dlaczego Rzym upadł i jak Cesarstwo Wschodnie stało się Bizancjum.
