Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.
A Balthus Notebook
W swojej książce z 1989 roku o Balthusie - słynnym i kontrowersyjnym artyście, który pracował w Paryżu przez cały XX wiek - Guy Davenport przedstawia jedną z najbardziej zniuansowanych, literackich i przekonujących lektur twórczości tego mistrza. Jej dzisiejsza lektura uwypukla zmianę spojrzenia na seksualność i nagość w sztuce w ciągu ostatnich trzydziestu lat.
Pisane przez kilka lat w swoich notatnikach, wyraźne refleksje Davenporta na temat obrazów Balthusa próbują wyjaśnić, dlaczego jego twórczość jest tak radykalna i dlaczego tak często była poddawana krytyce ze względu na przedstawianie dziewcząt i kobiet. Davenport kieruje obiektyw z powrotem na widza i pyta: czy to my czy Balthus odczytujemy seksualność w tych obrazach? Dla Davenporta odpowiedź jest jasna: Balthus może rzeczywiście pokazywać nam okresy w rozwoju nastolatków, które są niewygodne do oglądania, ale erotyzacja istnieje przede wszystkim po stronie widza.
Argumentując, że postacie Balthusa są erotyczne tylko wtedy, gdy sami je takimi uczynimy, a ich niewinność jest w nich bardziej obecna niż cokolwiek pornograficznego, Davenport twierdzi, że obrazy trzymają lustro dla naszych własnych perwersji i zmuszają nas, z trudem, do konfrontacji z nimi. Pisze: "Im bardziej artysta zbliża się do erotycznej polityki własnej kultury, tym bardziej przyciąga jej uwagę. Nagie polinezyjskie dziewczyny Gauguina, brązowe i odległe, wymykają się skandalowi Balthusa, chociaż marsjański obserwator nie dostrzegłby tego rozróżnienia". Krytyka Davenporta pomaga nam zrozumieć Balthusa w naszych czasach - coś, czego potrzebujemy bardziej niż kiedykolwiek, gdy musimy stawić czoła polityce seksualnej w sztuce wizualnej.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)