Ocena:
Recenzje książki chwalą perspektywę nauczania Ball i wyszczególniają cenne elementy, takie jak „Notatki bez kolejności”, sylabusy i segment „Pytanie”. Choć książka jest wysoce zalecana dla nauczycieli, niektórzy recenzenci wyrażają pragnienie pogłębienia niektórych tematów, zwłaszcza hierarchii.
Zalety:⬤ Hojne i troskliwe podejście do nauczania
⬤ przydatne elementy, takie jak sylabusy i „The Asking”
⬤ wysoce zalecane dla nauczycieli, szczególnie w dziedzinie sztuki i pisania.
Niektórzy czytelnicy życzyli sobie bardziej szczegółowego omówienia hierarchii, a nie tylko skupienia się na programie nauczania.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Notes on My Dunce Cap
Tekst dla tych, którzy są ciekawi edukacji jako kontekstu dla kreatywności i współpracy, a także dla nauczycieli, którzy chcą ponownie rozważyć hierarchię w swoich klasach, Jesse Ball's Notes on My Dunce Cap zawiera materiały doradcze dotyczące tworzenia programów nauczania i sposobu, w jaki grupy mogą oceniać pracę jednostki bez szkody. Ball jest znany z wyjątkowych kursów, które prowadzi w Art Institute of Chicago, które zostały zebrane w tym tomie wraz z rozszerzonymi notatkami na temat pedagogiki.
Jego medytacje rozważają pedagogikę w kategoriach, które są jednocześnie użytecznie szerokie i wnikliwie głębokie: Kiedy każdy z nas może po prostu pójść i usiąść gdzieś na trawie, i kiedy jest to tak rozkoszna rzecz do zrobienia, pójść i usiąść na trawie, czy to samemu, czy z innymi, ważne jest, aby pamiętać, że za każdym razem, gdy myślimy o nauczaniu, a nawet o jakiejkolwiek innej aktywności - robimy to zamiast siedzieć gdzieś na trawie. Rezygnujemy z radości samotności i wszystkich jej zalet i przyjemności. Dlatego ważne jest, aby to, co dzieje się, gdy nauczamy, miało taką samą wartość jak czas spędzony w samotności.
Dotyczy to zarówno nas samych, jak i tych, których uczymy. Jesse Ball (ur.
1978) jest autorem pięciu powieści, w tym The Curfew, Silence Once Begun i A Cure for Suicide, która znalazła się na długiej liście National Book Award 2015, a także kilku zbiorów poezji, w tym March Book. Jego prace pojawiały się w wielu publikacjach, w tym w The New Republic, The Paris Review, Oberon, Circumference i Guernica Magazine.
