Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka o konflikcie w Nomonhan oferuje szczegółowy wgląd w operacje taktyczne japońskiej armii podczas wyjątkowego historycznego starcia. Choć prezentuje ona prowokujące do myślenia tematy i wzbogaca zrozumienie bitwy przez czytelnika, wiele recenzji podkreśla problemy z jakością przedruku i jego wadami edytorskimi.
Zalety:⬤ Prowokująca do myślenia treść
⬤ oferuje unikalne spojrzenie na rzadko opisywaną wojnę
⬤ szczegółowe informacje na temat japońskiej i rosyjskiej taktyki
⬤ dobrze napisana
⬤ służy jako cenne źródło historyczne
⬤ dobry elementarz na temat konfliktu radziecko-japońskiego.
Wady:⬤ Liczne problemy z edycją i formatowaniem w przedruku
⬤ niektóre teksty są trudne do odczytania ze względu na słabą jakość druku
⬤ powtarzające się akapity
⬤ brak jasności w przekazywaniu złożonych informacji
⬤ kilka map i ilustracji jest źle odtworzonych
⬤ niespójna jakość w różnych wydaniach.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Nomonhan: Japanese-Soviet Tactical Combat, 1939
Zawartość książki:
Przed II wojną światową Cesarska Armia Japońska (IJA) opracowała ofensywną doktrynę taktyczną, która miała umożliwić jej siłom piechoty skuteczną walkę z potężniejszym wrogiem - Związkiem Radzieckim. Bitewny test skuteczności tej doktryny miał miejsce od czerwca do sierpnia 1939 r.
wzdłuż granicy mongolsko-mandżurskiej. Niniejszy esej śledzi codzienne operacje bojowe 2. batalionu 28.
pułku piechoty IJA, 7.
dywizji piechoty, przez okres dwóch miesięcy. W tym czasie 2/28 Pułk Piechoty był w stałym kontakcie z radzieckimi siłami połączonymi.
W lipcu batalion uczestniczył w operacjach ofensywnych przeciwko sowieckim jednostkom dowodzonym przez generała Georgija K. Żukowa. Kiedy japońska doktryna taktyczna zawiodła w starciu z radzieckimi siłami połączonymi, Japończycy przeszli do defensywy.
Japońscy oficerowie uważali jednak doktrynę defensywną za przejściową i przyjęli ją tylko po to, by zyskać czas na przygotowanie się do kontrataku. Doktryna defensywna zakładała utrzymanie terenu do czasu wznowienia operacji ofensywnych, które miały zniszczyć wroga. Brak elastyczności zniweczył japońskie wysiłki obronne.
Generał Żukow potajemnie zebrał swoje siły i w połowie sierpnia wykorzystał swoje kolumny pancerne do podwójnego okrążenia statycznych japońskich jednostek w obronie pozycyjnej. Sowieci okrążyli japońskie jednostki, w tym 2/28 Piechotę, a Japończycy, którzy przeżyli, musieli walczyć o powrót do przyjaznych linii.
Dziennik Wojenny 2/28 Piechoty dostarcza żywych relacji dzień po dniu z jej działań bojowych. To z kolei pozwala zbadać, w jaki sposób Japończycy stosowali swoją doktrynę taktyczną na polu bitwy. Japończycy starali się stosować agresywną doktrynę taktyczną, aby zrekompensować braki materiałowe i sprzętowe w swojej armii.
Takie podejście było skuteczne, dopóki Japończycy mogli prowadzić śmiałe operacje ofensywne.
Kiedy jednak zostali zmuszeni do przyjęcia postawy defensywnej, ujawniły się rozbieżności między doktryną taktyczną a rzeczywistością pola bitwy. Problemy te, mające zastosowanie do każdej armii, podkreślają fundamentalne trudności związane ze strukturą sił, uprzedzeniami dotyczącymi potencjalnych zdolności wroga oraz rolą doktryny w środowisku bojowym. Analiza taktyki małych jednostek jest szczególnie przydatna do zilustrowania dynamiki doktryny wyrażonej na polu bitwy.
