Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera kompleksowy przegląd japońskiej armii cesarskiej od jej powstania w latach pięćdziesiątych XIX wieku do końca II wojny światowej. Analizuje kulturę organizacyjną wojska, główne konflikty, ewolucję technologiczną i jej wpływ na krajobraz polityczny Japonii. Chociaż książka jest chwalona za swoją głębię i przystępność, niektórzy recenzenci zauważyli jej zwięzłość i gęstą prezentację faktów jako potencjalne wady.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i pouczająca, zapewniająca kompleksową historię japońskiej armii.
⬤ Podkreślono wpływ kultury organizacyjnej na decyzje wojskowe i skuteczność.
⬤ Przystępna dla czytelników o różnym poziomie znajomości japońskiej historii.
⬤ Bogata w źródła pierwotne i szczegółowe relacje, zwiększające zrozumienie tematu.
⬤ Zrównoważone podejście obejmujące aspekty wojskowe, polityczne, społeczne i ekonomiczne.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt skondensowaną, życząc sobie bardziej szczegółowego omówienia niektórych tematów.
⬤ Gęstość faktów sprawiła, że niektórym czytelnikom trudno było zrozumieć kluczowe punkty bez dokładnego wysiłku.
⬤ Brak kompleksowego omówienia wydarzeń II wojny światowej w porównaniu do tematów przedwojennych.
⬤ Zwrócono uwagę na kwestie redakcyjne, takie jak nieadekwatne mapy i błędy typograficzne.
(na podstawie 26 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Japan's Imperial Army: Its Rise and Fall
Zawartość książki:
Zwycięzca: Society for Military History Distinguished Book Award
Popularne wyobrażenia o cesarskiej armii japońskiej wciąż promują obrazy samobójczych szarż banzai i fanatycznych przywódców ślepo oddanych swojemu cesarzowi. Edward Drea wychodzi daleko poza te stereotypy, aby rozwinąć bardziej złożoną historię o tym, jak ta armia doszła do władzy i rozszerzyła swoje wpływy w kraju i za granicą, aby stać się jedną z dominujących sił bojowych na świecie.
Ta pierwsza kompleksowa anglojęzyczna historia japońskiej armii śledzi jej początki, ewolucję i wpływ jako siłę napędową regionalnych i globalnych ambicji kraju oraz jako katalizator militaryzacji japońskiej ojczyzny od połowy XIX wieku do końca II wojny światowej. Demonstrując swoje mistrzostwo w japońskojęzycznych źródłach, Drea wyjaśnia, w jaki sposób japoński styl prowadzenia wojny, ożywiony legendami samurajów, ukształtował armię, zawęził jej opcje, wpłynął na jej decyzje i uczynił z niej instytucję, która podbiła większość Azji. Drea opowiada również o tym, jak zmieniały się intelektualne podstawy armii, gdy wymyślała ona siebie na nowo, aby sprostać zmieniającym się imperatywom japońskiego społeczeństwa - i jak armia z kolei w decydujący sposób ukształtowała polityczny, społeczny, kulturowy i strategiczny kurs narodu.
Drea opowiada o tym, jak Japonia przeznaczała ogromną część swojego skarbu na modernizację, profesjonalizację i szkolenie swojej armii - która z każdą dekadą stawała się coraz większa, potężniejsza i bardziej wpływowa politycznie. Po drodze stworzyła skuteczny system szkolnictwa wojskowego, dobrze zorganizowaną służbę czynną i siły rezerwowe, profesjonalny korpus oficerski, który myślał w kategoriach zagrożenia regionalnego, oraz dobrze wyszkolonych żołnierzy uzbrojonych w odpowiednią broń.
Obejmujące doktrynę, strategię, uzbrojenie i stosunki cywilno-wojskowe, eksperckie studium Drea przedstawia również dominujące osobowości, które ukształtowały armię cesarską, od Yamagaty Aritomo, przenikliwego stratega geopolitycznego, po Anami Korechikę, który nawoływał żołnierzy do walki na śmierć i życie w ostatnich dniach II wojny światowej. Podsumowując, Drea sugeruje również, że armia, która stawia siebie ponad interesami narodu, jest skazana na porażkę.
