Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Karen Cox zapewnia dogłębną analizę historii i implikacji pomników Konfederatów w Stanach Zjednoczonych, szczególnie w odniesieniu do białej supremacji i pamięci Południa. Choć chwalono ją za dogłębność i wciągający język, niektórzy recenzenci krytykowali ją za dostrzegalne uprzedzenia i jednostronną narrację historyczną.
Zalety:Książka jest znana z doskonałych badań, szczegółowej analizy i wnikliwych powiązań między historycznymi i współczesnymi kontekstami pomników Konfederatów. Czytelnicy uznali ją za pouczającą, otwierającą oczy i wnoszącą znaczący wkład w zrozumienie kontrowersyjnego tematu. Wielu recenzentów doceniło jej przystępność i wciągającą prozę, która sprawia, że złożone kwestie stają się strawne.
Wady:Krytycy wskazywali, że książka przedstawia tendencyjną perspektywę, pozbawioną zrównoważonego spojrzenia na historię pomników Konfederatów. Niektórzy twierdzili, że książka skłania się ku negatywnemu przedstawieniu południowego dziedzictwa i białej supremacji, podczas gdy inni uważali, że oferuje ona niewiele nowego wglądu w toczące się debaty. Kilka recenzji opisywało ją jako zbyt poprawną politycznie lub wypełnioną „nonsensownym żargonem”, który umniejszał jej argumentom.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
No Common Ground: Confederate Monuments and the Ongoing Fight for Racial Justice
Zawartość książki:
Jeśli chodzi o pomniki Konfederatów, nie ma wspólnej płaszczyzny.
Polaryzujące debaty nad ich znaczeniem przerodziły się w manewry legislacyjne mające na celu zachowanie posągów, batalie prawne mające na celu ich usunięcie, a także hałaśliwe tłumy biorące sprawy w swoje ręce. Konflikty te szaleją od ponad wieku - ale nigdy nie były tak intensywne jak dziś.
W tej otwierającej oczy narracji o wysiłkach na rzecz podniesienia, zachowania, protestowania i usuwania pomników Konfederatów, Karen L. Cox przedstawia, co te posągi znaczyły dla tych, którzy je wznieśli i jak powstał ruch, który wymusił rozliczenie. W przejrzysty sposób pokazuje siły, które skłoniły białych mieszkańców południa do zbudowania latarni białej supremacji, a także sposoby, w jakie nastroje antypomnikowe, w dużej mierze stłumione w erze Jima Crowa, powróciły wraz z ruchem na rzecz praw obywatelskich i nabrały rozpędu w dziesięcioleciach po ustawie o prawach wyborczych z 1965 roku.
Obrońcy pomników odpowiedzieli gerrymanderingiem i prawami "dziedzictwa" mającymi na celu zablokowanie wysiłków zmierzających do usunięcia tych posągów, ale ciężko pracowali nad zachowaniem wizji historii Południa opartej na utraconej sprawie, działacze na rzecz praw obywatelskich, czarnoskórzy wybrani urzędnicy i ruchy zwykłych ludzi walczyli ciężej, aby odzyskać tę historię. Aktualna, przystępna i niezbędna, No Common Ground to opowieść o pozornie niezwyciężonych kamiennych wartownikach, które właśnie zaczynają spadać ze swoich piedestałów.
