Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Nina Simone przeciwstawiała się muzycznym kategoriom, nawet gdy walczyła z tymi społecznymi, a rezultatem jest dorobek, który czerpie z muzyki klasycznej i jazzowej, country bluesa, francuskiej chanson, gospel, protest songów, popu i rocka, wywracając gatunki i style na lewą stronę w dążeniu do tego, co Simone nazwała „czarną muzyką klasyczną”. Ta książka zaczyna się od skupienia się na wczesnej części kariery Simone i dyskusji na temat gatunku i stylu.
Łącząc swoją analizę z dyskusją na temat kategoryzacji społecznej, w szczególności rasy, argumentuje, że przeciwstawienie się przez Simone granicom stylistycznym może być postrzegane jako akt polityczny. Skupia się następnie na samodzielnie napisanym przez Simone materiale protestacyjnym, łącząc go z jej rosnącym zaangażowaniem w walkę o prawa obywatelskie.
Książka zawiera dogłębny opis „posiadania” przez Simone materiałów takich autorów jak Leonard Cohen, Bob Dylan, Sandy Denny i Judy Collins. Rozważając materiał z mniej znanej twórczości Simone z lat 70-tych do 90-tych, studium proponuje teorię „późnego głosu”, w której podkreśla się kwestie wieku, doświadczenia i pamięci, przed zakończeniem dyskusji na temat trwającej spuścizny Simone.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)