Nikt nie odchodzi - impresje z Polski

Opinie czytelników

Książka składa się z 17 esejów odzwierciedlających życie w Polsce czasów sowieckich, ukazujących jednostki związane ze swoim miejscem i trudnymi okolicznościami wynikającymi z ich ubóstwa. Pisarstwo Kapuścińskiego oddaje złożoność ludzkich doświadczeń w tym czasie, rzucając światło zarówno na zmagania, jak i osobliwości wiejskiego życia. Chociaż oferuje cenny wgląd w przeszłość Polski i zawiera żywe obrazy, niektórzy czytelnicy uważają ją za mniej wciągającą w porównaniu z jego późniejszymi dziełami.

⬤ Żywe i sugestywne pisarstwo, które buduje silne wizualne obrazy.
⬤ Zapewnia głęboki wgląd w życie na wsi i kondycję ludzką w czasach sowieckich w Polsce.
⬤ Urzeka czytelników eksploracją złożonych postaci i ich zmagań.
⬤ Służy jako cenne wprowadzenie do perspektywy Kapuścińskiego na Polskę.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest ciężka i mniej wciągająca w porównaniu do innych jego dzieł.
⬤ Styl pisania może być postrzegany jako mniej bezpośredni niż typowa narracyjna literatura faktu.
⬤ Książka może wydawać się nieco banalna lub ocenzurowana ze względu na kontekst polityczny, w którym została napisana.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Nobody Leaves - Impressions of Poland

Zawartość książki:

„Osobliwy geniusz bez współczesnego odpowiednika, z wyjątkiem być może Kafki” - Jonathan Miller Uważane za centralną część twórczości Kapuścińskiego, te żywe portrety życia w głębi Polski ucieleśniają mistrzostwo młodego pisarza w reportażu literackim Kiedy wielki Ryszard Kapuściński był młodym dziennikarzem na początku lat sześćdziesiątych, został wysłany w najdalsze zakątki swojej rodzinnej Polski między zagranicznymi zleceniami.

Utwory zebrane w tym nowym zbiorze, z których prawie wszystkie zostały przetłumaczone na język angielski po raz pierwszy, ukazują miejsce tak samo dziwne, jak odległe krainy, które odwiedził. Od zapomnianych wiosek po kolektywne gospodarstwa rolne, Kapuściński odkrywa Polskę poststalinowską, ale wciąż komunistyczną; kraj na skraju nowoczesności.

Spotyka tych, dla których obietnice rosnącego standardu życia nigdy nie zadziałały zgodnie z planem, tych, którzy byliby odmieńcami w każdym systemie politycznym, tych przywiązanych do ziemi i tych marzących o ucieczce.