Nikt już nie umiera - tom 1 i 2

Opinie czytelników

Książka jest osobistą relacją dr Jamesa Lawlessa, opisującą jego doświadczenia w tworzeniu Zambia Flying Doctor Service (ZFDS) podczas przejścia Zambii spod rządów kolonialnych w latach 60-tych XX wieku. Podkreśla wyzwania, przed którymi stanął, świadcząc usługi medyczne społecznościom wiejskim, a także kontekst społeczno-polityczny tamtych czasów.

Książka jest pięknie i wyczerpująco napisana, podkreślając poświęcenie i wizję dr Lawlessa i jego żony Meg. Zawiera szczegółowe opisy wyzwań związanych z tworzeniem wiejskich usług medycznych, współpracą z lokalnymi społecznościami oraz innowacyjnym modelem zatrudnienia, który podkreślał lokalną własność i unikał neokolonializmu. Jest to pozycja godna polecenia dla czytelników zainteresowanych złożonością rozwoju opieki zdrowotnej w nowo niepodległych krajach.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać biurokratyczne wyzwania opisane w książce za powtarzalne lub zbyt skoncentrowane na przeszkodach administracyjnych. Ponadto kontekst historyczny może być mniej wciągający dla osób niezainteresowanych specyfiką postkolonialnego rozwoju Zambii.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Nobody Dies Anymore - vol.1&2

Zawartość książki:

Pewien mieszkaniec afrykańskiej wioski na Płaskowyżu Zambijskim wypowiedział uwagę, która zainspirowała tytuł tej książki. Opisywał on wpływ zachodniej medycyny na społeczność, w której była ona wcześniej nieznana.

W 1964 r. rząd Stanów Zjednoczonych, rząd Republiki Irlandzkiej i rząd Zambii wynegocjowały budowę i zatrudnienie szpitala dziecięcego na Copperbelt, prawdopodobnie najbogatszym obszarze mineralnym na świecie.

Wszyscy trzej prezydenci, Kaunda, Johnson i De Valera, byli osobiście zaangażowani w projekt związany z projektem, w ramach którego miała zostać utworzona usługa Flying Doctor Service, mająca na celu budowę i obsługę lotnisk i klinik w odległych i wiejskich obszarach Zambii.

Penicylina i chlorochina były dwoma najpotężniejszymi motywatorami rozwoju w Afryce. Korzyści, jakie przyniosły, życie zamiast śmierci, na nowo zdefiniowały obowiązki społeczeństwa i same w sobie były w stanie zrewolucjonizować kontynent.

Próbowaliśmy opublikować tę książkę od 1970 roku, ale ogólne odczucie wśród przyjaciół i rodziny jest takie, że zawiera ona zbyt wiele szczegółów. Oczywiście ta książka została napisana jako prawdziwy zapis wydarzeń z pierwszych lat niepodległości Zambii, ze wszystkimi wzlotami i upadkami politycznymi i innymi.

Wydawnictwo Heinemann w 1971 roku zgodziło się opublikować książkę, ale dwa dni później anulowało ją, ponieważ ich południowoafrykański oddział stwierdził, że jest zbyt proafrykańska. W kolejnych latach zwracano się do wielu innych wydawców - nie przeczytali nawet manuskryptu, twierdząc, że nie ma zainteresowania wspomnieniami o Afryce. Najbardziej irytująca odmowa miała miejsce w 2014 roku, w roku 50. rocznicy niepodległości Zambii. Powiedziano nam, że nie chcą, by przypominano im o kolonialnej przeszłości.