Niewinność rasowa: Przedstawianie amerykańskiego dzieciństwa od niewolnictwa do praw obywatelskich

Opinie czytelników

Książka „Racial Innocence” oferuje wnikliwą analizę dzieciństwa, rasy i implikacji zabawy lalkami, szczególnie w kontekście literatury amerykańskiej i epoki antebellum. Podważa z góry przyjęte wyobrażenia na temat rasy i niewinności w dziecięcej zabawie, zapewniając dokładne i szczegółowe badanie artefaktów kulturowych, takich jak lalki topsy-turvy. Chociaż dostarcza cennych perspektyw, tekst może być zbyt złożony dla ogółu odbiorców.

⬤ Zapewnia otwierające oczy analizy i prowokacyjne interpretacje dzieciństwa i rasy
⬤ skutecznie omawia kulturowe znaczenie dziecięcej zabawy i artefaktów, takich jak lalki topsy-turvy
⬤ dobrze zbadane i oryginalne
⬤ poparte efektownymi ilustracjami.

⬤ Nie nadaje się dla zwykłych czytelników ze względu na skomplikowany żargon
⬤ wymaga znajomości „Chaty wuja Toma” dla pełnego zrozumienia
⬤ niektóre części mogą być zbyt gęste lub naukowe dla ogólnej publiczności
⬤ brak przystępnej dyskusji na ważne tematy.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Racial Innocence: Performing American Childhood from Slavery to Civil Rights

Zawartość książki:

2013 Book Award Winner from the International Research Society in Children's Literature2012 Outstanding Book Award Winner from the Association for Theatre in Higher Education2012 Winner of the Lois P. Rudnick Book Prize presented by the New England American Studies Association2012 Runner-Up, John Hope Franklin Publication Prize presented by the American Studies Association2012 Honorable Mention, Distinguished Book Award presented by the Society for the Study of American Women Writers Część serii American Literatures Initiative Począwszy od połowy XIX wieku w Ameryce, dzieciństwo stało się synonimem niewinności - odwróceniem wcześniej dominującego kalwińskiego przekonania, że dzieci są zdeprawowanymi, grzesznymi stworzeniami. W miarę jak idea dziecięcej niewinności zyskiwała na popularności, ulegała ona rasizacji: kultura popularna przedstawiała białe dzieci jako niewinne i bezbronne, jednocześnie wykluczając czarną młodzież z tych cech. Aktorzy, pisarze i artyści wizualni zaczęli następnie łączyć białe dzieci z afroamerykańskimi dorosłymi i dziećmi, przenosząc w ten sposób jakość niewinności na różne projekty rasowo-polityczne - dynamikę, którą Robin Bernstein nazywa "niewinnością rasową". Zjawisko to wpłynęło na kształtowanie się ras od połowy XIX wieku do początku XX wieku.

Racial Innocence korzysta z bogatego archiwum, w tym książek, zabawek, rekwizytów teatralnych i domowych bibelotów, które Bernstein analizuje jako "rzeczy skryptywne", które zapraszają lub zachęcają do historycznie umiejscowionych praktyk, jednocześnie pozwalając na opór i społeczną improwizację. Integrując badania nad performansem z analizą literacką i wizualną, Bernstein oferuje osobliwe odczytanie produkcji teatralnych, od minstreli czarnej twarzy, przez Chatę wuja Toma, po Cudownego czarnoksiężnika z krainy Oz.

Dzieła literackie Joela Chandlera Harrisa, Harriet Wilson i Frances Hodgson Burnett.

Kultura materialna, w tym poduszki na szpilki Topsy, chusteczki do nosa Wuja Toma i Małej Evy oraz lalki Raggedy Ann.

A także teksty wizualne, od pięknych portretów po reklamy substytutu smalcu. Przez cały czas Bernstein pokazuje, jak "niewinność" stopniowo stała się wyłączną domeną białych dzieci - aż do czasu, gdy Ruch Praw Obywatelskich odniósł sukces nie tylko w prawnej desegregacji przestrzeni publicznej, ale także w kulturowej desegregacji samej koncepcji dzieciństwa. Blog autora poświęcony książce znajduje się tutaj.