Niewinność Poncjusza Piłata - Jak rzymski proces Jezusa ukształtował historię

Opinie czytelników

Książka oferuje świeżą i wciągającą eksplorację istotnych tematów filozofii zachodniej (i niektórych wschodnich), w szczególności koncentrując się na wpływie spotkania Piłata z Jezusem na cywilizację. Łączy teologię, historię i filozofię w stylu konwersacyjnym, który przyciąga uwagę czytelnika i prowokuje do myślenia.

Książka jest dobrze zbadana, ciekawie napisana i oferuje nowe spojrzenie na znane historie. Przedstawia złożone tematy w czytelny i prowokujący do myślenia sposób, dzięki czemu jest odpowiednia zarówno dla zwykłych czytelników, jak i osób poszukujących głębszego zrozumienia. Charakterystyczny głos i humor autora poprawiają wrażenia z lektury.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać zakres książki za zbyt szeroki lub skupienie się na spotkaniu Piłata z Jezusem nie będzie dla nich interesujące. Ponadto, choć książka ma być przystępna, jej ciężka tematyka może okazać się dla niektórych wyzwaniem.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Innocence of Pontius Pilate - How the Roman Trial of Jesus Shaped History

Zawartość książki:

"Z zabijaniem Żydów nie miałem nic wspólnego. Nigdy nie zabiłem Żyda, ani nie-Żyda, po prostu tego nie zrobiłem.

"1 Są to słowa Adolfa Eichmanna, nazistowskiego zbrodniarza wojennego schwytanego przez państwo Izrael w 1961 roku. Podczas swojego głośnego procesu był sądzony za trzy przestępstwa: członkostwo w organizacjach przestępczych, zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie przeciwko narodowi żydowskiemu2. 2 Jego główną próbą obrony było właśnie to, co mówi cytat: nigdy nikogo nie zabił, ani nie był bezpośrednio odpowiedzialny za śmierć kogokolwiek, Żyda czy nie.

Jest to coś, z czym zmagali się zarówno filozofowie, jak i historycy.

Podczas gdy wiele osób odpowiedzialnych za Holokaust było głęboko rasistowskimi, sadystycznymi, antysemickimi jednostkami, wielu z nich nie było, a zamiast tego byli trybikami w brutalnej machinie rasizmu i morderstw. Praca Hannah Arendt "Eichmann w Jerozolimie" spopularyzowała dyskusję na temat rozproszenia odpowiedzialności i winy za Holokaust.

W tamtym czasie, wraz ze stanowiskiem przyjętym przez jego obronę podczas procesu, oczywiste jest, dlaczego Arendt postrzegała Eichmanna w taki sposób. Filozofka Susan Neiman napisała, opisując perspektywę Arendt: "Relacja Arendt była kluczowa w ujawnieniu tego, co czyni Auschwitz symbolem współczesnego zła. Pokazał, że dziś nawet zbrodnie tak ogromne, że sama ziemia woła o pomstę, są popełniane przez ludzi, których motywy nie są gorsze niż banalne.

"3 Eichmann nie był banalny w swoim złu, ani nie jest kimś, kto może ukryć swoją winę pod płaszczykiem rozproszonej odpowiedzialności. Tym niemniej, problemy związane z jego procesem i jego postrzeganiem są warte rozważenia. Jak należy postrzegać rozproszenie odpowiedzialności i nieumyślny udział w Holokauście? Jak te osoby powinny być postrzegane w kategoriach winy i zawinienia?