Niewinni: Historia dla zakochanych

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Innocents: A Story for Lovers” Sinclaira Lewisa podkreślają, że jest to rozgrzewająca i lekka opowieść o starszej parze radzącej sobie z życiowymi wyzwaniami. Czytelnicy doceniają motywy miłości, odporności i przedstawienie starości jako czasu nowych początków, a nie stagnacji. Opinie na temat tonu i tempa książki są zróżnicowane.

⬤ Relatywna historia z ponadczasowymi tematami łączącymi przeszłość z teraźniejszością.
⬤ Lekka opowieść, która przemawia do dojrzałych czytelników.
⬤ Angażująca i prosta narracja, która zapewnia odświeżającą rozrywkę.
⬤ Pozytywny obraz starzenia się i odporności w obliczu przeciwności losu.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za podnoszącą na duchu i przyjemną, szczególnie dla starszych odbiorców.

⬤ Niektórzy uważali, że historia jest zbyt słodka lub ma zbyt wolne tempo.
⬤ Kilka recenzji wspomina o ciężkości niektórych tematów, takich jak strata i dysfunkcja rodziny, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
⬤ Uważa się, że nie jest tak świetna jak niektóre inne dzieła Lewisa, z różnymi opiniami na temat jej ogólnego wpływu w porównaniu z innymi powieściami.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Innocents: A Story for Lovers

Zawartość książki:

...

to rażąca wycieczka, opowieść dla ludzi, którzy wciąż czytają Dickensa i wycinają wiosenną poezję oraz kochają starych ludzi i dzieci..." -Niewinni (1917) to jedna z najwcześniejszych powieści Sinclaira Lewisa i często zaliczana jest do kategorii "potboiler", ponieważ została stworzona przede wszystkim w celu zarobienia pieniędzy poprzez odwołanie się do popularnego gustu. Niemniej jednak, głęboka wrażliwość Lewisa na problemy społeczne wyłania się, gdy książka zgłębia tematy tożsamości i ageizmu.

Opowiada historię starszego małżeństwa, które wyrusza w podróż, aby rozpocząć działalność gospodarczą, zamiast przenieść się do domu opieki. Dzięki słodkiemu charakterowi swoich bohaterów, The Innocents zachęca do optymizmu i przeciwstawiania się konwenansom, ale wciąż stanowi mocne stwierdzenie na temat dyskryminacji osób starszych i dysonansu często obecnego między własną tożsamością a tożsamością postrzeganą przez społeczeństwo.