Opinie czytelników
Podsumowanie:„The Invisible Bridge” Ricka Perlsteina to kompleksowa i szczegółowa eksploracja politycznego krajobrazu lat 70., skupiająca się na upadku Richarda Nixona i powstaniu Ronalda Reagana. Książka jest chwalona za wciągającą narrację i dokładne badania, choć spotyka się z krytyką za nieścisłości i tendencję do nadmiernej szczegółowości.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca narracja, która sprawia, że tematy historyczne są przystępne i interesujące.
⬤ Wyczerpujące omówienie wydarzeń politycznych i kontekstów kulturowych z lat 70-tych.
⬤ Oferuje zniuansowane spojrzenie na epokę i związane z nią postacie, takie jak Nixon i Reagan.
⬤ Łączy historię polityczną z trendami społecznymi, zapewniając szersze zrozumienie tamtych czasów.
⬤ Oddaje nostalgię i znaczenie wydarzeń historycznych, łącząc je ze współczesnymi kwestiami.
Wady:⬤ Książka jest długa (ponad 800 stron), co może zniechęcić niektórych czytelników.
⬤ Zawiera liczne nieścisłości faktograficzne i niedopatrzenia redakcyjne, prowadzące do pytań o wiarygodność szczegółów.
⬤ Niektóre recenzje wspominają o tendencji do nadmiernej szczegółowości, która może przytłoczyć przypadkowych czytelników.
⬤ Zauważono polityczne uprzedzenia Perlsteina, zwłaszcza jego krytyczne poglądy na temat Reagana, co może zrazić czytelników o innych poglądach politycznych.
(na podstawie 212 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Invisible Bridge: The Fall of Nixon and the Rise of Reagan
Zawartość książki:
Bestseller New York Timesa przedstawiający olśniewający portret Ameryki na skraju załamania nerwowego w burzliwych politycznie i gospodarczo czasach lat siedemdziesiątych.
W styczniu 1973 roku Richard Nixon ogłosił koniec wojny w Wietnamie i przygotował się do triumfalnej drugiej kadencji - do czasu, gdy telewizyjne przesłuchania Watergate ujawniły, że jego Biały Dom jest niewiele lepszy od mafijnej meliny. Następny prezydent oświadczył po rezygnacji Nixona, że "nasz długi narodowy koszmar dobiegł końca" - ale wtedy śledczy kongresowi ujawnili, że CIA dokonywała zabójstw zagranicznych przywódców. Upadek rządu południowowietnamskiego sprawił, że poświęcenie około 58 000 Amerykanów stało się bezcelowe. Gospodarka była w strzępach. A gdy Amerykanie zaczęli myśleć o swoim narodzie w nowy sposób - jako o jeszcze jednym narodzie wśród narodów, nie bardziej opatrznościowym niż jakikolwiek inny - eksperci ogłosili, że odtąd odnoszący sukcesy politycy będą tymi, którzy uhonorują ten nowy nastrój narodowy.
Ronald Reagan nigdy tego nie zrozumiał. Dlatego też, gdy ogłosił swój zamiar rzucenia wyzwania prezydentowi Fordowi w walce o nominację republikańską w 1976 roku, ci sami eksperci odrzucili go - dopóki, o dziwo, nie zaczęło wyglądać na to, że może wygrać. Wymyślał nową konserwatywną kulturę polityczną, którą znamy teraz, w której wizja patriotyzmu zakorzeniona w poczuciu amerykańskich granic została wykolejona w dwusetnym roku Ameryki przez pojawienie się uśmiechniętego polityka z Hollywood. Na tle melodramatów, od arabskiego embarga na ropę, przez Patty Hearst, po bliskie bankructwa największe amerykańskie miasto, Niewidzialny most zadaje pytanie: co to znaczy wierzyć w Amerykę? Machać flagą - czy odrzucać glibness machających flagą?
